Posted on

„Prawo do seksu”, Amia Srinivasan – recenzja koła seksuologii

“Prawo do seksu. Feminizm w XXI wieku” to książka autorstwa Amii Srinivasan, która ukazała się w Polsce w 2023 roku nakładem Wydawnictwa WAB, w tłumaczeniu Katarzyny Mojkowskiej. Publikacja ta zdobyła Nagrodę Orwella i Blackwell’s Book of The Year.

Pozycja ta jest zbiorem esejów autorki, które poruszają temat seksu oraz tego, jakie znaczenie ma on w naszym życiu codziennym, a także społecznym. Autorka książki jest znaną filozofką oraz wykładowczynią akademicką. Na co dzień zajmuje się zagadnieniami z zakresu filozofii politycznej, epistemologii, historii oraz teorii feminizmu.

“Prawo do seksu” powstało pierwotnie jako esej w 2014 roku, który był odpowiedzią na manifest Elliota Rodgera, czyli człowieka odpowiedzialnego za zabójstwa w Isla Vista. Z czasem jeden esej przerodził się w omawianą książkę, gdzie autorka zaczęła bardziej skupiać się na odpowiedzi ruchu feministycznego na to zjawisko oraz jego reakcji w stosunku do powyższego manifestu.

ZALETY PUBLIKACJI

W swoich esejach Srinivasan dotyka bardzo różnorodnych problemów, szczegółowo opisując wiele zjawisk z różnych perspektyw. Temat seksu zostaje rozpatrzony szczegółowo, rozłożony niemalże na części pierwsze. Sięgając do wielu teorii feministycznych, autorka opisuje rolę seksu w naszym świecie, jego wpływ na nasze społeczeństwo, politykę i prawo. Srinivasan opisuje seks nie jako czynność, lecz jako złożony proces, który zachodzi w relacji jednostka – społeczeństwo i wpływa na cały ten ekosystem.

Tematy poruszane w książce są opisywane przez Srinivasan w sposób, który nie tylko prowokuje do myślenia i podważenia pewnych znanych nam “oczywistości”, ale również w sposób zachowujący obiektywizm. Autorka zadaje trudne pytania bez oczywistych czy prostych rozwiązań, pozostawiając osobom czytającym własne pole do odpowiedzi na nie. Do poruszanych wątków należą choćby pornografia, społeczność inceli, świadoma zgoda, mizoginia czy nadużycia seksualne. Równie istotne miejsce zajmują tu kwestie nierówności władzy oraz wpływu rasy, płci czy orientacji seksualnej na sposób, w jaki postrzegana jest seksualność.

Jedną z największych zalet tej lektury jest fakt, że autorka rzetelnie opisując różne zjawiska stara się przedstawiać wiele różnych punktów widzenia, co pozwala poczuć głębię poruszanej problematyki. Odnoszenie się do prawdziwych, z życia wziętych wydarzeń na tle społecznym i kryminalnym, pozwala na ukazanie dużej różnorodności głosów i opinii na ich temat. Co więcej, pisarka porusza wiele istotnych i trudnych wątków, gdzie zaznacza swoje stanowisko w tych tematach, ale przez ukazanie ich w dość obiektywny sposób skłania nas również do własnej refleksji.

Autorka omawiając różne problemy kładzie nacisk nie na wskazanie odpowiedzi, lecz na próbę dogłębnego zrozumienia, dlaczego tak trudno niektóre zjawiska wyeliminować pomimo ich szkodliwości. Przykładowo, rozdział “Rozmawiając z moimi studentami o porno” w ciekawy sposób prezentuje szkodliwy wpływ pornografii na studentów_ki i ich życie seksualne, jednocześnie rozważając, jak nieodłącznym elementem naszego życia się ona stała. Nie otrzymujemy żadnej odpowiedzi od autorki o tym, co z tym faktem zrobić, ale zostajemy z silną refleksją na temat nas i ludzi, którzy nas otaczają.

WADY KSIĄŻKI

Minusem książki było skupienie się głównie na problematyce powyższych tematów przez pryzmat Stanów Zjednoczonych. Mimo że przytaczane historie pochodzą z różnych zakątków świata, stanowią one zdecydowaną mniejszość poruszanych treści, co wyklucza w pewien sposób problemy czy wyzwania innych części świata. Oprócz tego, pomimo omawiania sfery seksualności zabrakło w naszej opinii spojrzenia od strony jej psychologicznych oraz biologicznych aspektów, które są nierozerwalnie połączone z seksualnością.

PODSUMOWANIE

Naszym zdaniem “Prawo do seksu” to niezwykle ciekawa pozycja, która zgrabnie i szczegółowo opisuje szereg różnych problemów dzisiejszego świata. Pomimo że nie jest to kompendium wiedzy odnoszące się do całej problematyki, z jaką mierzy się chociażby ruch feministyczny, zdecydowanie jest to publikacja, która w interesujący sposób wprowadza czytelnika_czkę do tego świata.

Recenzja została przygotowana przez: Oliwię Rokicką i Michała Czechowicza.

Książkę można kupić tutaj: „Prawo do seksu. Feminizm w XXI wieku” Amia Srinivasan.

Posted on

„Obsesja piękna”, Renee Engeln – recenzja koła seksuologii

“Obsesja piękna. Jak kultura popularna krzywdzi dziewczynki i kobiety” to książka napisana przez dr Renee Engeln, który liczy sobie 416 stron. Jej autorka jest wielokrotnie nagradzaną amerykańską psycholożką, która szerzy rzetelną wiedzę o wizerunku ciała, roli mediów i uprzedmiotowieniu kobiet. Do tej pory jako profesorka na Northwestern University wykłada psychopatologię, psychologię kobiet i płci, psychologię społeczną oraz psychologię ludzkiego piękna. 

“Obsesja piękna” to pozycja, która analizuje, jak społeczne oczekiwania dotyczące wyglądu wpływają na funkcjonowanie, samoocenę, pewność siebie oraz zdrowie psychiczne ludzi, a zwłaszcza dziewczynek i kobiet. Dr Engeln w swojej książce kompleksowo pokazuje, jakie skutki niesie za sobą wmawianie osobom płci żeńskiej, że ich największą wartością jest piękny wygląd, niejako traktując ich prezencję jako wyznacznik dbania o siebie w ogóle. Tym samym skłania do refleksji nad tym, jak kulturowe oczekiwania kształtują życie dziewczynek i kobiet oraz jakie konsekwencje mają one dla ich psychiki i zdrowia. 

Engeln omawia szeroką gamę aspektów obsesji piękna, z której wyzwolenie się wymaga świadomego, wytrwałego wysiłku. Na początku definiuje tytułowy termin oraz wylicza jego możliwe przejawy. Pokazuje, dlaczego i w jaki sposób fiksacja na wyglądzie wzmacnia poczucie lęku, prowadzi do niezdrowych zachowań i nawyków oraz ogranicza ludzi w różnych aspektach życia, takich jak kariera czy relacje międzyludzkie.

„Czas przestać koncentrować się na tym, czy jesteśmy na widoku, i wyjrzeć na świat. Jest tam wiele do zobaczenia – i wiele do zrobienia.”

Autorka odnosi się również do własnych doświadczeń oraz wielokrotnie oddaje głos osobom, które zostały dotknięte obsesją piękna oraz tym, którym udało się z niej uwolnić. Stanowią one punkt wyjścia dla rozważań nad tym, czym współcześnie jest piękno i jaką wartość mu przypisujemy. 

Należy wspomnieć, że nie jest to wyłącznie subiektywna teoretyzacja – w książce znajdziemy liczne dowody naukowe, które wspierają postawione tezy. Opisywane wnioski poparte są różnymi badaniami z zakresu psychologii, socjologii czy innych nauk społecznych i medycznych.

Autorka analizuje również udział przemysłu kosmetycznego i odzieżowego w propagowaniu określonych norm dotyczących wizerunku, które to wywierają na nas coraz dotkliwszy wpływ za sprawą mass mediów. Książka pod tym względem pozostanie na długo aktualna, ponieważ pokazuje jak dużą rolę pełni internet w budowaniu nierealistycznych standardów piękna i kreowaniu przekazu o jego bezwzględnej wartości i nieomylności.

Autorka uważa, że “nie da się mówić o obsesji piękna, nie wspominając o roli płci”, dlatego dogłębnie analizuje różnice płciowe związane z kulturowymi standardami wyglądu. Zdaje sobie sprawę jednak, że obsesyjne zamartwianie się swoim wizerunkiem może dotyczyć również mężczyzn, ale twierdzi, że to właśnie dla kobiet problem ten jest bardziej wyraźny i głęboki. Z tego powodu, w swojej książce koncentruje się głównie na tym, jak kanony piękna wpływają na kobiety. Mimo to, w jej publikacji można znaleźć wiele uniwersalnych treści, które mogą dotyczyć każdej osoby, niezależnie od płci. 

Kolejną zaletą książki jest także ostatni rozdział, w którym Engeln oferuje osobom czytającym praktyczne porady na temat tego, jak można uwolnić się od ograniczeń obsesji piękna, przestać martwić się wyglądem oraz zbudować zdrową relację ze swoim ciałem. 

„Jeżeli zmagasz się z obsesją piękna, nie wiń się za to. Osoby żyjące w chorej kulturze, siłą rzeczy chorują.”

“Obsesja piękna“ prezentuje holistyczne podejście do tematu i stanowi prawdziwe kompendium wiedzy. Ilość argumentów i przykładów nie jest naszym zdaniem przytłaczająca, a zróżnicowana forma wręcz podtrzymuje uwagę i zainteresowanie czytelnika_czki. Autorka zadaje dużo pytań, a przez odwoływanie się do codziennych sytuacji i doświadczeń wzbudza dodatkowo poczucie osobistego zaangażowania. Według nas, jest to współczesna, ważna, uniwersalna i godna polecenia lektura.

Recenzje przygotowały: Magdalena Dalmata, Emilka Dębska.

Książkę można kupić tutaj: „Obsesja piękna” Renee Engeln.

Posted on

„Gorsze”, Angela Saini – recenzja koła seksuologii

Publikacja “Gorsze. Jak nauka pomyliła się co do kobiet” Angeli Saini ukazała się w Polsce w 2022 roku nakładem Wydawnictwa Czarnego, w tłumaczeniu Hanny Pustuły-Lewickiej.

Autorka książki jest brytyjską dziennikarką publikującą m.in w New Science czy The Guardian. W 2020 roku magazyn Prospect uznał ją za jedną z pięćdziesięciorga najważniejszych współczesnych myślicieli_ek. Założyła również organizację walczącą z pseudonauką – Challenging Pseudoscience przy stowarzyszeniu naukowo – edukacyjnym The Royal Institution of Great Britain.

Angela Saini w swoich tekstach zajmuje się analizą feminizmu, postrzeganiem różnic międzypłciowych przez współczesną naukę, patriarchatem oraz szeroko pojętą tematyką społeczną, o której pisze językiem badań oraz teorii naukowych.

“Gorsze” to z kolei próba odpowiedzi na wciąż obecne kontrowersje wokół rzeczywistych różnic międzypłciowych. Autorka, robiąc przegląd dotychczasowych badań naukowych w tej tematyce oraz rozmawiając z naukowcami_czyniami z różnych dziedzin, takich jak socjologia, antropologia, biologia, prymatologia czy neurologia, rzuca światło na istniejące stereotypy płciowe, które nadal są obecne zarówno w świecie naukowym, jak i w codziennym myśleniu.

Autorka przedstawia przekrój istniejących badań, dzieląc książkę na rozdziały odpowiadające konkretnym stereotypom. Do poruszanych zagadnień należą m.in:
-przekonanie o ogólnej niższości kobiet wobec mężczyzn,
-postrzegana przez społeczeństwo słabość fizyczna kobiet i mniejsza wytrzymałość
-obecność biologicznie uwarunkowanych różnic międzypłciowych, obecnych od urodzenia,
-sprowadzanie kobiety do roli matki, opiekunki,
-przekonanie o niższym popędzie seksualnym kobiet,
-uwarunkowanie mężczyzn do dominacji,
-menopauza jako powód do stygmatyzacji starszych kobiet.

ZALETY KSIĄŻKI

Niewątpliwie główną zaletą książki jest bogaty research przeprowadzony przez autorkę. Analizuje ona setki badań zarówno tych przedawnionych, jak i aktualnych oraz rozmawia z ekspertami_tkami z różnych dziedzin, co pozwala na wnikliwą analizę istniejących stereotypów z wielu różnych perspektyw.

Ponadto, Saini oddaje głos nie tylko zwolennikom_czkom równouprawnienia, ale nawet tym, którzy_re zaciekle bronią istnienia twardych różnic między płciami w dyskusji publicznej. Udaje jej się pisać rzeczowo i bez uprzedzeń, a jej styl pisania jest bardzo subtelny – poza wprowadzeniem oraz posłowiem autorka nie narzuca swoich przekonań.

Nawet do tych najbardziej klasycznych badań książka nie boi się podejść krytycznie. Wskazuje na błędy metodologiczne czy tendencyjność niektórych naukowców_czyń, udowadniając tym samym, że nauka choć objaśniająca wiele zjawisk, nie powinna być traktowana jako niepodważalna. Saini zwraca uwagę na fakt, że wiele jej dziedzin np. neuronauka dopiero się rozwija, tak więc aktualny stan badań może ulec w przyszłości zmianie.

Właśnie w rozdziałach poświęconych biologii człowieka autorka dementuje mity związane m.in z relacją pomiędzy wielkością mózgu a inteligencją, różnymi właściwościami mózgu konkretnej płci, dysproporcją konkretnych jego części czy różnymi typami inteligencji u kobiet i mężczyzn.

Ogromną zaletą pracy Saini jest to, że nie koncentruje się ona na zachodnim kręgu kulturowym, ale rozszerza analizę różnic międzypłciowych o inne typy społeczeństw. Autorka podejmuje tym samym próbę odpowiedzi na pytanie, czy o różnicach międzypłciowych bardziej decyduje biologia, czy środowisko społeczne oraz na ile są one tak uniwersalne, jak może nam się wydawać.

W tym celu podaje konkretne przykłady badań prowadzonych na innych kontynentach, wśród społeczności zbieracko – łowieckich czy innych plemion, których kultura różni się od naszej, a nawet wśród świata zwierząt, szczególnie naczelnych, najbliższych krewnych człowieka.

KRYTYKA

Część czytelników_czek zarzuca książce chaotyczne przeskakiwanie między tematami. Jakkolwiek rozumiemy podstawę tych uwag, uważamy, że zamysł autorki na swoisty “przegląd” badań w obranym temacie, zobowiązał ją do zgrabnego przechodzenia między nimi, co naszym zdaniem, nie utrudnia lektury.

Drugim zarzutem jest niewystarczające omówienie wątku osób inter- oraz transpłciowych. Rzeczywiście, temat chociaż poruszony, nie zostaje rozwinięty czy odniesiony do ogólnej dyskusji na temat gender. Uważamy, że ujęcie tematu z ich perspektywy, mogłoby wiele dodać do polemiki na temat różnic i ról tradycyjnie przypisywanych kobietom i mężczyznom.

PODSUMOWANIE

“Gorsze. Jak nauka pomyliła się co do kobiet” to, naszym zdaniem, świetne wprowadzenie do tematyki około feministycznej. Przystępny język oraz mnogość przykładów sprawiają, że zarówno osoby dopiero rozpoczynające swoją przygodę z tego typu literaturą popularno-naukową, jak i te, które mają już pewną wiedzę, na pewno znajdą w niej coś dla siebie.

„Chociaż w wielu obszarach badania nie dają jasnej odpowiedzi, to stwierdziłam z otuchą, że nauka ma mnóstwo do zaoferowania kobietom i mężczyznom, którzy chcą żyć w sprawiedliwszym świecie.” (cytat z Posłowia)

Recenzja została przygotowana przez: Emilię Dębską i Ewę Żebryk.

Książkę można kupić tutaj: „Gorsze. Jak nauka pomyliła się co do kobiet”, Angela Saini.

Posted on

sKOŁOwani – Ars Amandi w Radiu MORS

Jakiś czas temu członkinie zarządu naszego koła wzięły udział w audycji Radia MORS pt. „sKOŁOwani”. Jest to seria odcinków, w których redaktorzy i redaktorki radia rozmawiają z osobami członkowskimi kół naukowych oraz organizacji studenckich Uniwersytetu Gdańskiego.

W audycji z udziałem Ars Amandi możecie posłuchać m.in.:

  • o studiowaniu na UG,
  • o działalności naszego koła,
  • o przebiegu rekrutacji,
  • o przekazie niesionym przez nasze koło,
  • o naszych broszurkach edukacyjnych,
  • o badaniach naukowych,
  • o różowej skrzyneczce,
  • o kampanii społecznej „Dziękuję Ci, Ciało”.

Serdecznie zapraszamy do wysłuchania odcinka z udziałem Magdaleny Dalmaty, Oliwii Rokickiej i Zuzanny Wrońskiej: Ars Amandi – sKOŁOwani.

Posted on

„Dziękuję Ci, Ciało” – znaczenie mindfulness w docenianiu ciała

Drugi post edukacyjny z serii „Dziękuję Ci, Ciało” dotyczy mindfulness. Ale jak uważność właściwie łączy się z docenianiem własnego ciała?

DEFINICJA

Mindfulness to inaczej uważność. Może to być praktyka zarówno w formie medytacji, jak i nawyku podczas codziennych czynności. Polega ona na integracji ciała z umysłem. W praktyce jest to przyciąganie uwagi do tego, czego doświadcza się w bieżącym momencie z zachowaniem postawy otwarcia, czyli bez rozpatrywania tego, co czujemy, jako dobre lub złe. Przedmiotem naszego skupienia mogą być myśli, doznania z ciała i zmysłów, emocje lub obserwacja otoczenia.

REGULARNOŚĆ 

Praktyka mindfulness to długotrwały proces. Aby odczuć jej pozytywny wpływ, trzeba praktykować regularnie. Dobra wiadomość jest taka, że wystarczy nawet 5 minut dziennie! Jeśli nie masz czasu, możesz uprawiać mindfulness podczas zwykłych aktywności, np. gdy pijesz herbatę, możesz poczuć jej smak, temperaturę, konsystencję i zapach. Po prostu zauważ rzeczy takie, jakimi są.

Nie zrażaj się jednak, jeśli nie czujesz się na siłach, aby danego dnia wykonać praktykę. Daj sobie czas na wdrożenie się.

ZACZNIJ OD MAŁYCH KROKÓW

Na początku możesz usiąść na krześle ze stopami na podłodze i z plecami podpartymi o poduszkę lub położyć się na łóżku – ostatecznie to Ty wybierasz, co jest dla Ciebie najlepsze!

Najpierw możesz skupić się na swoim swobodnym oddechu. Następnie zacząć kontrolować długość wdechów i wydechów. Skup się na poszczególnych częściach swojego ciała. Zauważ, czy są one napięte czy rozluźnione. Zamiast na ciele, możesz skupić się też na swoim otoczeniu. Wsłuchaj się w dźwięki lub poczuj temperaturę miejsca, w którym jesteś.

CODZIENNE AKTYWNOŚCI

  • Gdy gdzieś idziesz, możesz zwrócić uwagę na naturę: szum wiatru, kolor liści, pogodę. Szukaj detali, na które zwykle nie patrzysz.
  • W poczekalni możesz skupić się na rozluźnieniu swojego ciała i wsłuchiwaniu się w jego aktualne potrzeby. Może potrzebujesz rozprostować nogi i przejść się po korytarzu? A może jesteś głodny lub chcesz zrelaksować oczy i spojrzeć na coś w oddali? Postaraj się zadbać o swój dobrostan, zanim fizyczny dyskomfort stanie się uciążliwy.
  • Podczas rozmowy możesz skupić się na jej treści, postarać się wyciągnąć jak najwięcej z prowadzonej konwersacji, nie zastanawiając się, co odpowiedzieć. Słuchaj aktywnie i wczuj się w chwilę!

ŻYCIE SEKSUALNE

Podczas aktywności seksualnej bardzo ważne jest, aby skupić się na swoich odczuciach. Dekoncentrujące, negatywne myśli o tym, jak wyglądamy czy jak sprawni w tej sferze jesteśmy, są czymś, co może ograniczać swobodę i odbierać satysfakcję.

Mindfulness pozwala odejść od ciągłego skupiania się na osiągnięciu orgazmu i wskazuje na wachlarz innych doznań: wrażeń zmysłowych, emocji, cech otoczenia. Według badań praktykowanie uważności ma korzystny wpływ na dysfunkcje seksualne (badano głównie kobiety). Dzięki mindfulness można stać się bardziej świadomym swojego ciała i oznak podniecenia. Skutkuje to większym zadowoleniem z życia seksualnego.

CECHY MINDFULNESS

Praktyka mindfulness może zapewnić wiele korzyści. Najbardziej znane z nich to: lepsze radzenie sobie ze stresem i niepokojem, budowanie empatii, relaksacja i wyciszenie, większa świadomość swoich uczuć i ciała.

Mindfulness to nie relaksacja. Oczywiście, efektem praktyki może być zrelaksowanie, jednak możemy mieć także zupełnie inne odczucia, takie jak frustracja czy nuda. Jest to naturalna część procesu. 

Uważność raz może zdawać się łatwa, a raz trudna i wymagająca. We współczesnym świecie istnieje wiele dystraktorów, które mogą skutecznie odwracać naszą uwagę od bycia tu i teraz. Na tym polega praktyka, aby dekoncentrację też zauważać.

Uważność wcale nie polega na niemyśleniu. Jej celem jest skupienie się na pojedynczych doznaniach, dopuszczenie do siebie emocji i doświadczanie życia z jego szczegółami. Nie można tego osiągnąć bez pewnej formy refleksji. Wobec tego nie powinniśmy na siłę pozbywać się myśli (w praktyce jest to niemal niemożliwe do wykonania). Jeśli zauważymy, że jesteśmy zdekoncentrowani, wystarczy spokojnie wrócić do tego, na czym chcieliśmy się skupić. Nie ma żadnego limitu, który miałby określać, ile razy możemy się zdekoncentrować. Mindfulness to nie zawody.

Wszystkie wpisy dotyczące naszej kampanii znajdziecie tutaj: wszystko o DCC.

Continue reading „„Dziękuję Ci, Ciało” – znaczenie mindfulness w docenianiu ciała”

Posted on

„Dziękuję Ci, Ciało” – obraz ciała

Dziś publikujemy pierwszy post edukacyjny z serii „Dziękuję Ci, Ciało” – dotyczy on obrazu ciała.

DEFINICJA

Obraz ciała to wielowymiarowy konstrukt obejmujący myśli, uczucia i zachowania jednostki związane z jej własnym ciałem. Nie musi on być jednoznacznie pozytywny lub negatywny. Obraz ciała jest często rozumiany jako obejmujący zarówno aspekt wartościujący (zadowolenie lub niezadowolenie z wyglądu), jak i ocenę znaczenia obrazu ciała dla tożsamości jednostki. Wpływają na niego czynniki wewnętrzne (np. osobowość) i zewnętrzne (np. środowisko społeczne).

Obraz ciała jest ściśle powiązany ze stanami psychicznymi człowieka, zatem ma wpływ na wszystkie aspekty ludzkiego życia. Osoby z negatywnym obrazem własnego ciała na ogół deklarują gorszą jakość życia, częściej cierpią na zaburzenia odżywiania, zaburzenia afektywne (np. depresję), a także lękowe. Negatywny obraz ciała prowadzi również często do izolacji, utraty pewności siebie czy obsesji na punkcie zmiany wyglądu.

DYSMORFOFOBIA

W skrajnych przypadkach możemy mówić o dysmorfofobii. Występuje ona u ok. 3% populacji i charakteryzuje się zaburzonym obrazem własnego ciała. Pacjenci z dysmorfofobią są przekonani o jego nieestetycznej budowie oraz nękani przez natrętne myśli dotyczące defektów własnej aparycji, co w znacznym stopniu utrudnia ich funkcjonowanie. W skutek swoich przekonań pacjenci mogą unikać spotkań z innymi ludźmi i wychodzenia z domu, szukać pomocy u specjalistów medycyny estetycznej.

PROBLEM GLOBALNY

Obawy związane z obrazem ciała obejmują zaabsorbowanie ciałem i niezadowolenie z jego wyglądu (kształtu, wagi lub innych cech). Problem ten jest obecny na całym świecie ze względu na silną presję na dążenie do ideałów piękna. Obawy te mogą różnić się w zależności od kontekstu kulturowego, ale ich powszechność i powiązanie ze złym stanem zdrowia psychicznego i fizycznego mają charakter globalny. Niestety, badania pokazują, że to negatywne zjawisko potęgują social media.

SYTUACJA W POLSCE

Tylko co trzeci ankietowany Polak jest dumny ze swojego ciała, a jedynie 4% nic by w sobie nie zmieniło. Tym, którzy chcieliby poprawić swój wygląd, najbardziej zależy na schudnięciu (57%). Na kolejnych miejscach listy najbardziej pożądanych zmian znajdują się m.in.: poprawa figury, proporcji ciała, wyglądu włosów, zębów, wzrostu, nabranie masy, zmniejszenie brzucha, korekta elementów twarzy oraz likwidacja zmarszczek. Najbardziej lubimy w sobie natomiast oczy, usta i wzrost.

  • Kobiety deklarują chęć zmiany kształtu piersi i pośladków, natomiast co dziesiąty mężczyzna pragnie poprawić muskulaturę.
  • Z własnego wyglądu częściej zadowoleni są mężczyźni – kobiety wstydzą się swojego ciała dwa razy częściej.
  • Aż 48% Polek deklaruje, że nie lubi swojego ciała.
  • 1/3 kobiet ocenia swoją relację z ciałem jako „pełną wdzięczności i szacunku”, co 4. jako „wymagającą i surową”, a kolejne 22% jako „krytykującą i oceniającą”.
  • Klinikę medycyny estetycznej chętnie odwiedziłaby co trzecia Polka i co siódmy Polak.
  • Ponad połowa ankietowanych przyznaje się do przerabiania własnych zdjęć przed publikacją, a 1/5 do wytykania swoich mankamentów w czasie przeglądania się w lustrze.
  • 1/3 uczniów deklaruje, że ocenia się przez pryzmat swojego ciała, nie akceptuje tego jak wygląda i regularnie używa filtrów.
  • 40% ankietowanych zdarzyło się pomyśleć, że z powodu swojego wyglądu na nic w życiu nie zasługuje.

DOCENIANIE CIAŁA

Docenianie ciała to intuicyjna, pełna szacunku relacja z własnym ciałem, skupiająca się na funkcjonalności ciała oraz zdolności do angażowania się w działania, które przyczyniają się do ogólnego dobrego samopoczucia, w przeciwieństwie do skupiania się na zadowoleniu ze swojego kształtu i wyglądu, jak ma to miejsce w przypadku satysfakcji z ciała. Docenianie ciała może być czynnikiem chroniącym przed niezadowoleniem ze swojej fizyczności.

Wg badań najbardziej skuteczna ciałopozytywność to nie ta, która wyznacza alternatywne ideały piękna (czyli polega na porównaniach społecznych) lecz ta, która buduje poczucie generalnej akceptacji ciała, autonomii i sprawczości, niezależne od tego, jak to ciało wygląda.

Właśnie taki jest główny motyw naszej kampanii! Więcej informacji wkrótce!

Wszystkie wpisy dotyczące naszej kampanii znajdziecie tutaj: wszystko o DCC.

Continue reading „„Dziękuję Ci, Ciało” – obraz ciała”

Posted on

BADANIE NAUKOWE AUTORSTWA ARS AMANDI!

Serdecznie zapraszamy do udziału w naszym badaniu naukowym dotyczącym różnorodnych postaw życiowych dorosłych oraz tego, jak są one powiązane z postawami wobec dzieci.

Badanie zajmuje 15-20 minut i może być wypełnione przez każdą osobę powyżej 18. roku życia.

Szczególnie istotny jest jednak udział rodziców w każdym wieku, dlatego byłoby wspaniale, gdybyście przekazali ankietę również swoim rodzicom czy dziadkom.

https://forms.office.com/e/cgYnn8XNCf

DZIĘKUJEMY!

Posted on

„Choroby przenoszone drogą płciową” broszurka edukacyjna

Hej!

Dzisiaj przychodzimy do Was z publikacją naszej nowej broszurki, której tematem są choroby przenoszone drogą płciową. Jest to szczególnie ważny obszar, jeśli chodzi o zdrowie seksualne, ponieważ infekcje te mogą spotkać każdego – niezależnie od wieku, płci, orientacji seksualnej, narodowości czy preferencji. Każdy rodzaj seksu i każdy kontakt seksualny niesie za sobą ryzyko zakażenia, dlatego mamy nadzieję, że z naszą broszurką zapozna się wiele osób.

PDF do pobrania

Zapraszamy więc do zapoznania się ze szczegółami dotyczącymi:

  • rzeżączki,
  • kiły,
  • chlamydiozy,
  • ziarnicy wenerycznej pachwin,
  • wrzodu miękkiego,
  • opryszczki,
  • kłykcin kończystych,
  • mięczaka zakaźnego,
  • wirusowego zapalenia wątroby,
  • AIDS (wirus HIV),
  • kandydozy,
  • rzęsistkowicy,
  • wszawicy łonowej.

Czego jeszcze można się dowiedzieć?

  • Dlaczego nie powinno się używać sformułowania „choroby weneryczne”?
  • Czym różni się choroba od infekcji?
  • Co oznaczają skróty STI i ZPDP?
  • Co zrobić, jeśli wystąpią objawy STI?
  • Jak zabezpieczać się przed ZPDP?
  • Jakie wyróżniamy STI wywołane przez bakterie, wirusy, grzyby, pierwotniaki i pasożyty?

Przy okazji przypominamy, że stworzyliśmy także oddzielną broszurkę dotyczącą wirusa HIV, którą możecie znaleźć tutaj: „HIV” broszurka edukacyjna.

Posted on

Kampania Społeczna „Dziękuję Ci, Ciało”

Witajcie w Nowym Roku!

Życzymy Wam wszystkiego dobrego i samych sukcesów! My od razu przychodzimy natomiast z dobrymi wieściami!

NKS Ars Amandi z Uniwersytetu Gdańskiego i KN Grafiki Komputerowej Vertex z Politechniki Gdańskiej połączyły siły, aby stworzyć projekt Kampanii Społecznej “Dziękuję Ci, Ciało”, której celem jest zwrócenie uwagi odbiorców na to, jak wiele zawdzięczają swojemu ciału – jak piękne, wartościowe i użyteczne ono jest, jak wiele prostych przyjemności możemy dzięki niemu doświadczać.

Z radością informujemy, że nasza propozycja zajęła II miejsce w konkursie “Mistrzowie Współpracy Fahrenheita”! W grudniu wzięliśmy udział w uroczystej gali ogłoszenia wyników, gdzie otrzymaliśmy nagrodę pieniężną w wysokości 7000 złotych, którą przeznaczymy na realizację naszej kampanii!

Wobec tego przez kolejne miesiące będziemy pracować nad materiałami, które przykują uwagę i pozytywnie wpłyną na różne sfery życia odbiorców – zdrowie psychiczne, jakość relacji społecznych, a także seksualnych. Nasza kampania będzie realizowana w Gdańsku już w maju tego roku! Planujemy stworzyć animacje i plakaty, które będą promowały wdzięczność wobec naszych ciał, niezależnie od tego jak one wyglądają. Wierzymy w moc edukacji, dlatego wyczekujcie materiałów dydaktycznych i wydarzeń o tematyce cielesności!

Nasza kampania wykracza poza kwestię wyglądu: stawia sobie za cel uniwersalność i neutralność. Kierujemy ją do różnych osób, w różnym wieku i o różnym typie ciała (nawet takim zbliżonym do społecznego ideału). Nie próbujemy zmienić subiektywnych preferencji odbiorców – chcemy pomóc im spojrzeć na ciało z zupełnie innej perspektywy niż zwykle się to robi, wskazując nie na jego prezencję, ale na jego niezaprzeczalną wartość i użyteczność w doświadczaniu życia. 

Ponieważ badania wskazują, że poprawa relacji z ciałem odbywa się właśnie poprzez budowanie społecznego wsparcia i generalną akceptację cielesności (Legault, Sago, 2022), naszym nadrzędnym sukcesem będzie zainspirowanie choćby części odbiorców kampanii do nawiązania zdrowszej, bardziej pozytywnej więzi z własnym ciałem. 

Kierowniczka projektu: Milena Barna

Opiekunowie naukowi projektu:
1. dr Joanna Główczewska (UG)
2. dr inż. Jacek Lebiedź (PG)

Skład zespołu realizującego projekt:
1. Milena Barna (UG)
2. Magdalena Dalmata (UG)
3. Natalia Tecmer (UG)
4. Grzegorz Małek (UG)
5. Dorota Suborska (UG)
6. Jakub Wierzba (PG)
7.. Adam Leczkowski (PG)
8.. Kamila Dworakowska (PG)
9. Justyna Koc (PG)

Inni zwycięzcy: Mistrzowie współpracy 2023

Posted on

„Wulwa” broszurka edukacyjna

Cześć!

Dziś przychodzimy do Was z pierwszą nową broszurką w tym roku akademickim!  Był już „Penis”, więc teraz czas na „Wulwę”, czyli wszystko, co warto wiedzieć o tym, co związane z narządami płciowymi społecznie uznawanymi za kobiece! W tej publikacji obaliliśmy też kilka mitów dotyczących seksualności, dlatego „Wulwę” zdecydowanie powinien przeczytać każdy!

 

Czego można się dowiedzieć?

  • Jak zbudowany jest układ płciowy osób z wulwą?
  • Czym jest hymen?
  • Czy łechtaczka może mieć erekcję?
  • Czym różni się wagina od wulwy?
  • Jak dbać o srom na co dzień?
  • Czy pochwa “pierdzi”?
  • Czym jest pożądanie responsywne?
  • Jakie są rodzaje orgazmu?
  • Gdzie znajduje się punkt G?
  • Czym jest squirt?
  • Co to pochwica, dyspareunia i wulwodynia?

PDF do pobrania