Posted on

„Nowe wychowanie seksualne”, Agnieszka Stein – recenzja koła seksuologii

“Nowe wychowanie seksualne” to książka napisana przez Agnieszkę Stein, czyli znaną oraz cenioną polską psycholożkę dziecięcą oraz współzałożycielkę ośrodka wsparcia i rozwoju “Bliskie miejsce”. Omawiana pozycja liczy sobie około 400 stron, a w 2024 roku pojawiło się jej nowe, uaktualnione wydanie nakładem Wydawnictwa Mamania. Książka kierowana jest głównie do rodziców, ale mimo tego, poradnik ten wartościowy jest również dla pozostałych odbiorców_czyń.

“Nowe wychowanie seksualne” porusza tematy rozwoju seksualnego i oferuje świeże podejście do edukacji dzieci i młodzieży w tym zakresie. Seksualność jawi się jako integralna część ludzkiego życia – ukazana jest holistycznie, wielowymiarowo i pozytywnie. Ponadto, autorka czerpie z idei rodzicielstwa bliskości, teorii więzi czy porozumienia bez przemocy, kładąc nacisk na relacje oparte na szacunku i poczuciu bezpieczeństwa. Pozycja powstała z myślą o poszanowaniu dziecięcej intymności i wspieraniu harmonijnego rozwoju na każdym jego etapie, dlatego opiera się na najnowszych doniesieniach naukowych i aktualnej wiedzy.

Stein omawia szeroką gamę aspektów rozwoju dziecka, które pogrupowane są w tematyczne rozdziały. Zaczyna oczywiście od definicji seksualności, ale porusza także tematy dotyczące poczucia własnej wartości, zdrowia i higieny, ciała i dojrzewania, płciowości oraz stereotypów. W książce znajdziemy również informacje dotyczące budowania zdrowych relacji, bliskości, asertywności oraz gotowości na seks. Autorka nie pomija także kwestii języka – omawia trudności związane z polskim słownictwem, kwestie wulgaryzmów i przekleństw oraz znaczenie rozmów z dziećmi na tematy związane z seksualnością. Nie boi się podjąć trudnych tematów, związanych z bezpieczeństwem, naruszaniem granic i przemocą w różnych kontekstach i środowiskach.

ZALETY

Książka traktuje dziecko jako podmiot, a nie przedmiot i podkreśla wagę takich elementów jak budowanie jego poczucia wartości, poszanowanie jego granic czy odrzucenie stosowania wobec niego metody przymusu, co niestety nadal jest niepokojąco rzadkim podejściem. Jej całość oparta jest na idei budowania relacji z dzieckiem jako pełnowartościowym człowiekiem i w oparciu o zaufanie, otwartość oraz komunikację. Uczy, jak odejść od skupiania się na samym zachowaniu i oceniania go, na rzecz analizy tego, co ono nam komunikuje i jakie ma znaczenie dla relacji.

Autorka zachęca również, aby w swoim dążeniu do budowania zdrowej relacji z dzieckiem „zacząć od siebie”. Z tego powodu wielokrotnie daje czytelnikom_czkom przestrzeń na refleksję i przemyślenie wielu zagadnień – pozwala odwołać się do wspomnień i odczuć, które ukształtowały nas oraz nasze postrzeganie seksualności, obala mity i stereotypy wpajane nam przez społeczeństwo oraz uczy, jak radzić sobie z własnymi ograniczeniami i wstydem. W ten sposób lektura staje się nie tylko narzędziem pozwalającym na lepsze zrozumienie dzieci, ale i siebie.

Ponadto, w książce znajdziemy praktyczne wskazówki do prowadzenia rozmów oraz jasne odpowiedzi na wiele nurtujących pytań, co pomaga rozwiać wątpliwości, które często budzą lęk, wstyd lub niepewność. Autorka z dużą wrażliwością i zrozumieniem mierzy się z tematami uznawanymi za trudne lub kontrowersyjne, pokazując, że można o nich mówić z szacunkiem, prostotą i w zgodzie z wiekiem dziecka. Poradnik ten daje dorosłym narzędzia, język i pewność, że nie muszą znać wszystkich odpowiedzi – wystarczy, że będą gotowi słuchać, rozmawiać i być blisko.

Dodatkowym atutem, który zasługuje na szczególną uwagę, są listy innych wartościowych źródeł zamieszczone na końcu każdego rozdziału. W sekcjach „Warto przeczytać i obejrzeć” autorka dzieli się starannie dobranymi materiałami (książkami, filmami, artykułami), które pogłębiają omawiane tematy. Co ważne, rekomendacje są uporządkowane według grup: „dla rodziców”, „dla wszystkich dorosłych”, „dla dzieci i młodzieży”, co ułatwia znalezienie treści dopasowanych do swoich potrzeb i do etapu rozwojowego dziecka. Wszystko to sprawia, że książka staje się nie tylko źródłem wiedzy, ale także inspirującym przewodnikiem do dalszego odkrywania i rozmów.

KRYTYKA

Najczęściej spotykaną krytyką książki Stein jest ta odnosząca się do jej długości i stylu pisarskiego. Autorce zarzuca się “filozofowanie”, zbytnie rozwlekanie tematów oraz przeintelektualizowanie. Naszym zdaniem, biorąc pod uwagę powagę i znaczenie tematu książki, jej długość jest adekwatna, a szczegółowe poruszenie (zniuansowanych i wrażliwych przecież!) zagadnień potrzebne. Ilość treści i głębokie refleksje pisarki rzeczywiście mogą sprawiać, że dla wielu osób może to nie być “lektura na jeden wieczór”. Samo w sobie nie jest to rzeczą negatywną, choć niestety może zniechęcić część czytelników_czek. Mimo wszystko, w naszej ocenie, poświęcony jej czas jest tego warty. Szczególny problem zrozumieniu części zawartości może pojawić się jednak w przypadku czytania książki przez np. nastolatka_ę, co również proponuje autorka.

“Nowe wychowanie seksualne” może również okazać się niewystarczającą lekturą dla specjalistów_ek w temacie np. psychologii, seksuologii czy edukacji seksualnej, gdyż jest to książka przeznaczona raczej dla osób słabiej zaznajomionych z zagadnieniami, które porusza (np. rodzice czy nauczyciele_ki), a więc tłumacząca je wszystkie od podstaw. Nie jest to jednak zasada, szczególnie, że książkę tę można potraktować jako wzór tego, jak rozmawiać o seksualności dzieci (czy seksualności w ogóle) z osobami, z którymi pracujemy. Jest to również pozycja, która zbiera w jedno miejsce wiele ważnych tematów, dlatego może okazać się dobrym podsumowaniem posiadanej już wiedzy.

PODSUMOWANIE

„Nowe wychowanie seksualne” Agnieszki Stein to empatyczny i oparty na aktualnej wiedzy poradnik dla osób, które chcą wspierać dzieci i młodzież w rozwoju seksualnym w sposób świadomy, pełen szacunku i zrozumienia. Autorka przedstawia seksualność jako naturalną, integralną część życia człowieka i zachęca do rozmów, które budują relację opartą na zaufaniu, akceptacji i bliskości. Książka porusza szeroki zakres tematów, oferując przy tym konkretne narzędzia komunikacyjne, rekomendacje poszerzające treści oraz przestrzeń do refleksji nad własnymi przekonaniami i doświadczeniami. Choć jej styl może wydać się czasami rozwlekły, a poziom niewystarczający dla specjalistów_ek, ale miejscami zbyt trudny dla osób nastoletnich, jest to cenna pozycja, która inspiruje do pogłębiania własnej świadomości oraz do uważnego towarzyszenia dziecku w jego rozwoju.

Recenzja została przygotowana przez: Magdalenę Dalmatę i Natalię Tecmer.

Książkę można kupić tutaj: „Nowe wychowanie seksualne” Agnieszka Stein.

Posted on

„Obsesja piękna”, Renee Engeln – recenzja koła seksuologii

“Obsesja piękna. Jak kultura popularna krzywdzi dziewczynki i kobiety” to książka napisana przez dr Renee Engeln, który liczy sobie 416 stron. Jej autorka jest wielokrotnie nagradzaną amerykańską psycholożką, która szerzy rzetelną wiedzę o wizerunku ciała, roli mediów i uprzedmiotowieniu kobiet. Do tej pory jako profesorka na Northwestern University wykłada psychopatologię, psychologię kobiet i płci, psychologię społeczną oraz psychologię ludzkiego piękna. 

“Obsesja piękna” to pozycja, która analizuje, jak społeczne oczekiwania dotyczące wyglądu wpływają na funkcjonowanie, samoocenę, pewność siebie oraz zdrowie psychiczne ludzi, a zwłaszcza dziewczynek i kobiet. Dr Engeln w swojej książce kompleksowo pokazuje, jakie skutki niesie za sobą wmawianie osobom płci żeńskiej, że ich największą wartością jest piękny wygląd, niejako traktując ich prezencję jako wyznacznik dbania o siebie w ogóle. Tym samym skłania do refleksji nad tym, jak kulturowe oczekiwania kształtują życie dziewczynek i kobiet oraz jakie konsekwencje mają one dla ich psychiki i zdrowia. 

Engeln omawia szeroką gamę aspektów obsesji piękna, z której wyzwolenie się wymaga świadomego, wytrwałego wysiłku. Na początku definiuje tytułowy termin oraz wylicza jego możliwe przejawy. Pokazuje, dlaczego i w jaki sposób fiksacja na wyglądzie wzmacnia poczucie lęku, prowadzi do niezdrowych zachowań i nawyków oraz ogranicza ludzi w różnych aspektach życia, takich jak kariera czy relacje międzyludzkie.

„Czas przestać koncentrować się na tym, czy jesteśmy na widoku, i wyjrzeć na świat. Jest tam wiele do zobaczenia – i wiele do zrobienia.”

Autorka odnosi się również do własnych doświadczeń oraz wielokrotnie oddaje głos osobom, które zostały dotknięte obsesją piękna oraz tym, którym udało się z niej uwolnić. Stanowią one punkt wyjścia dla rozważań nad tym, czym współcześnie jest piękno i jaką wartość mu przypisujemy. 

Należy wspomnieć, że nie jest to wyłącznie subiektywna teoretyzacja – w książce znajdziemy liczne dowody naukowe, które wspierają postawione tezy. Opisywane wnioski poparte są różnymi badaniami z zakresu psychologii, socjologii czy innych nauk społecznych i medycznych.

Autorka analizuje również udział przemysłu kosmetycznego i odzieżowego w propagowaniu określonych norm dotyczących wizerunku, które to wywierają na nas coraz dotkliwszy wpływ za sprawą mass mediów. Książka pod tym względem pozostanie na długo aktualna, ponieważ pokazuje jak dużą rolę pełni internet w budowaniu nierealistycznych standardów piękna i kreowaniu przekazu o jego bezwzględnej wartości i nieomylności.

Autorka uważa, że “nie da się mówić o obsesji piękna, nie wspominając o roli płci”, dlatego dogłębnie analizuje różnice płciowe związane z kulturowymi standardami wyglądu. Zdaje sobie sprawę jednak, że obsesyjne zamartwianie się swoim wizerunkiem może dotyczyć również mężczyzn, ale twierdzi, że to właśnie dla kobiet problem ten jest bardziej wyraźny i głęboki. Z tego powodu, w swojej książce koncentruje się głównie na tym, jak kanony piękna wpływają na kobiety. Mimo to, w jej publikacji można znaleźć wiele uniwersalnych treści, które mogą dotyczyć każdej osoby, niezależnie od płci. 

Kolejną zaletą książki jest także ostatni rozdział, w którym Engeln oferuje osobom czytającym praktyczne porady na temat tego, jak można uwolnić się od ograniczeń obsesji piękna, przestać martwić się wyglądem oraz zbudować zdrową relację ze swoim ciałem. 

„Jeżeli zmagasz się z obsesją piękna, nie wiń się za to. Osoby żyjące w chorej kulturze, siłą rzeczy chorują.”

“Obsesja piękna“ prezentuje holistyczne podejście do tematu i stanowi prawdziwe kompendium wiedzy. Ilość argumentów i przykładów nie jest naszym zdaniem przytłaczająca, a zróżnicowana forma wręcz podtrzymuje uwagę i zainteresowanie czytelnika_czki. Autorka zadaje dużo pytań, a przez odwoływanie się do codziennych sytuacji i doświadczeń wzbudza dodatkowo poczucie osobistego zaangażowania. Według nas, jest to współczesna, ważna, uniwersalna i godna polecenia lektura.

Recenzje przygotowały: Magdalena Dalmata, Emilka Dębska.

Książkę można kupić tutaj: „Obsesja piękna” Renee Engeln.

Posted on

Jak reagować na molestowanie w przestrzeni publicznej? – warsztaty z Dominiką Kasprowicz

Molestowanie w przestrzeni publicznej to problem, który dotyka aż 77% kobiet w Polsce. Czy wiesz, jak na nie reagować? Co zrobić, gdy doświadczasz takiej sytuacji lub jesteś jej świadkiem_kinią?

🚀 Zapraszamy Cię na warsztaty, podczas których w bezpiecznej atmosferze porozmawiamy o tym, jak skutecznie i bez lęku reagować na molestowanie. Dowiesz się, jak pomóc sobie i innym oraz jak przełamać bezradność w trudnych sytuacjach.

👩‍🏫 Kto poprowadzi warsztaty? Dominika Kasprowicz – anglistka, dziennikarka, aktywistka i edukatorka, współpracująca z Feminoteką.

📆 Kiedy? 13.03.2025, godz. 17:00 oraz 17.03.2025, godz. 17:00

📍 Gdzie? Wydział Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego, sala C111/112

👥 Dla kogo? Dla każdej osoby (niezależnie od płci), która chce wiedzieć:
✅ Jak reagować, kiedy doświadczasz molestowania?
✅ Jak nie pozostać bezradnym_ną świadkiem_kinią takiej sytuacji?
✅ Jak zadbać o bezpieczeństwo swoje i innych?

🔹 Wydarzenie jest darmowe, ale liczba miejsc jest ograniczona! Obowiązują zapisy. Link do formularza: https://forms.gle/toQ55dXKWDZvddXB8

👥 Organizatorzy:
🔸 Naukowe Koło Seksuologii Ars Amandi
🔸 Akademickie Centrum Wsparcia Psychologicznego UG

Serdecznie zapraszamy – razem możemy stworzyć przestrzeń wolną od przemocy!

Link do wydarzeń na FB:
🔹 13.03 https://fb.me/e/2B2Lv5tbO
🔹 17.03 https://fb.me/e/7ZjeHgF1k

 

Posted on

„Let’s talk about it”, Erika Moen & Matthew Nolan – recenzja koła seksuologii

„Let’s Talk About It” to komiks stworzony przez małżeństwo – Erikę Moen i Matthew Nolana. Poradnik liczy sobie około 230 stron i skierowany jest do nastolatków_ek w wieku 15+, choć autorzy dedykują go wszystkim potrzebującym – bez względu na wiek.

Polska wersja książki została wydana w 2022 roku przez wydawnictwo Jaguar, a jej pojawienie się w sklepach wywołało niemałą kontrowersję. O komiksie zrobiło się głośno i w tym roku ze względu na jego sprzedaż w popularnej sieci supermarketów. Jednak czy słusznie?

Autorzy komiksu stworzyli go z zamiarem przekazania wiedzy z zakresu edukacji seksualnej w łatwej i przystępnej formie, która wpasuje się w gusta nastolatków_ek. Naszym zdaniem bez wątpienia się to udało. Język używany w „Let’s Talk About It” dostosowany jest do wieku głównej grupy docelowej – nie zalewa trudnymi terminami i tłumaczy zagadnienia w prostych słowach. Format opowieści wizualnej sprawia, że treść jest o wiele łatwiej i szybciej przyswajalna niż w wielu innych dziełach o podobnej tematyce i nie ma to miejsca kosztem okrojenia zawartości.

A co z samą treścią? Czy faktycznie jest to “książka pornograficzna” jak to można przeczytać na niektórych portalach?

Komiks przeprowadza nas przez całą listę tematów związanych z seksualnością i odhacza prawie wszystko, o czym powinna wiedzieć w tej kwestii dorastająca osoba. Omówione zostały zarówno zagadnienia anatomiczne, jak i emocjonalny wymiar seksualności – nawet więcej czasu poświęcono na to drugie.

Książka porusza m.in. takie tematy jak: anatomia, obraz ciała, seks, świadoma zgoda, orgazm, masturbacja, tożsamość, orientacja, płeć, antykoncepcja, związki (wiele rodzajów), pornografia, fantazje, seksting, bezpieczeństwo, relacje przemocowe, szukanie wsparcia, emocje.

Komiks stara się nie podchodzić do żadnego podjętego tematu „po łebkach” i tłumaczy każdy w sposób kompleksowy, kompetentny i niestygmatyzujący za pomocą przejrzystych ilustracji i infografik. Nie oznacza to oczywiście, że niektórych kwestii nie dałoby się pogłębić – sami autorzy w prologu mówią, że cały czas przychodziły im do głowy nowe wątki do poruszenia czy poszerzenia. Wiedząc jednak, że kierują książkę do konkretnej grupy, nie chcieli przeładować jej materiałem, bo wtedy “nikt” by po nią nie sięgnął. Osobiście uważamy, że treści są w sam raz na początek lub dla odświeżenia wiedzy. Ponadto, komiks może być ciekawy nawet dla starszych osób – grafiki są interesujące, a tematy nie nudzą. Rzetelne i szczegółowe podejście do przedstawianych zagadnień odpowiada na wiele konkretnych pytań, na które młodzież i dorośli często nie znajdują zadowalającej i wystarczającej odpowiedzi.

W samym temacie stosunku seksualnego możemy przeczytać o wszystkim: od zamiaru, propozycji seksu, zgody i przygotowania do niego, przez jego mechanikę i rodzaje, aż po “aftercare”. W żadnej z tych kwestii autorzy nie zapominają o aspekcie relacyjnym, komunikacyjnym i emocjonalnym. Również w wątku związków możemy przeczytać zarówno o ich rodzajach, wchodzeniu w nie, jak i odrzuceniu, zazdrości, poczuciu winy, roli przyjaźni i o wielu innych ich stronach.

Jednym z największych plusów „Let’s Talk About It” jest inkluzywność tej pozycji. Bohaterowie_rki komiksu reprezentują całe spektrum sylwetek, kolorów skóry, tożsamości, orientacji, płci, ekspresji i poziomu sprawności. Przy tym wszystkie postacie traktowane są przez autorów neutralnie – po prostu jako ludzie, których cechy wpływają na ich doświadczenia, ale ich nie definiują. Takie podejście słusznie maluje seksualność, seks i związki jako coś, co nie jest udziałem tylko jednego konkretnego rodzaju człowieka należącego do społecznej większości. Czytając ten komiks nikt nie powinien czuć się wykluczony.

Również w kwestii genitaliów i piersi możemy dostrzec w książce szeroką różnorodność. Nie pominięto też anatomii osób transpłciowych. Zobaczymy ilustracje rozmaitych części ciała, które na poszczególnych obrazkach będą np.:
-bardziej proste/bardziej krzywe,
-mniejsze/większe lub dłuższe/krótsze,
-bardziej sterczące/bardziej obwisłe,
-bardziej okrągłe/bardziej stożkowate,
-bardziej owłosione/bardziej gładkie,
-bardziej lub mniej symetryczne.
Ukazanie całej gamy miejsc intymnych pomaga utożsamić swój wygląd z którąś z grafik. Komiks stara się obalić istniejące kanony piękna i zachęca do akceptacji tego, że wszyscy się od siebie różnimy.

Czy książka ma jakieś minusy?

Temat, który nie został poruszony w komiksie, a jest bardzo ważny dla wszystkich osób to higiena – w szczególności narządów płciowych, ale generalnie całego ciała, zwłaszcza w czasie zmian okresu dojrzewania. Byłoby miło znaleźć w takim kompendium wiedzy informacje również o samobadaniu piersi czy genitaliów. Samodzielne zauważanie pierwszych objawów czy zmian w naszym ciele jest bardzo istotne dla naszego ogólnego zdrowia! Brak tych informacji nie odbiera książce jej edukacyjnego i rzetelnego charakteru, a kwestie, o których wspominamy znajdziecie w naszych darmowych broszurkach edukacyjnych!

Co poza komiksem w formie papierowej?

Na końcu poradnika stworzono krótką sekcję dodatkową, gdzie znajdziemy polecane dzieła literackie i strony internetowe, z których można skorzystać, chcąc dowiedzieć się więcej.

Ponadto, autorzy książki prowadzą własną stronę internetową z komiksami o nazwie „Oh Joy Sex Toy” dla pełnoletnich użytkowników_czek. Poświęcono ją pozytywnej seksualności w każdym wydaniu. Można tam znaleźć recenzje zabawek erotycznych, osobiste wyznania, fikcyjne historyjki erotyczne, jak i właśnie edukację seksualną. Jest to dobra opcja dla dorosłych chcących zgłębić wiedzę o seksie, do których przemawia komiksowa forma przekazu. Nie ma chyba tematu, którego tam nie znajdziecie!

Recenzja została przygotowana przez: Magdalenę Dalmatę i Natalię Tecmer.

Książkę można kupić tutaj: „Let’s talk about it”, Erika Moen & Matthew Nolan.

Posted on

„Dziękuję Ci, Ciało” – podsumowanie kampanii

Dzisiejszy wpis zamyka cykl publikacji w temacie kampanii społecznej „Dziękuję Ci, Ciało”. Projekt dobiegł już końca, dlatego poniżej możecie przeczytać podsumowanie miesięcy naszej pracy!

OD POCZĄTKU

Celem kampanii było stworzenie publicznej przestrzeni do refleksji i rozmów o ciele – o jego pięknie kryjącym się przede wszystkim w funkcjonalności. Okres od stycznia do kwietnia przeznaczyliśmy_łyśmy na przygotowanie materiałów graficznych i tekstów, a także na zorganizowanie odpowiednich miejsc do eksponowania gotowych treści.  Nawiązaliśmy także kontakt z ekspertami_tkami, których_e planowaliśmy_łyśmy zaprosić do wystąpienia na wydarzeniu.

MAJ

Wraz z początkiem maja w przestrzeni miejskiej Gdańska pojawiły się pierwsze plakaty i animacje promujące “Dziękuję Ci, Ciało”. Nasze materiały zostały wyeksponowane na wybranych przystankach autobusowych i tramwajowych, a także w wielu miejscach publicznych: kawiarniach i restauracjach, instytucjach kultury, placówkach medycznych, organizacjach pozarządowych. Dzięki współpracy z władzami gdańskich szkół wyższych, znaczna liczba plakatów pojawiła się również na kampusach!

Przez cały miesiąc, a nawet dłużej, “Dziękuję Ci, Ciało” było obecne również w internecie – w mediach społecznościowych Ars Amandi pojawiło się kilka postów edukacyjnych, dotyczących szeroko pojętej relacji z ciałem. W zapisanej na Instagramie relacji pt. “CIAŁO” wciąż można przejrzeć przykładowe powody, dla których warto swoje ciało docenić. Na naszym TikToku oraz w serwisie Youtube znajdują się z kolei krótkie filmiki edukacyjne i promocyjne, a na Spotify pojawił się nawet odcinek podcastu poświęcony kampanii! Ponadto, nasz projekt był promowany na kontach zaprzyjaźnionych kół naukowych, a także na oficjalnych platformach Związku Uczelni Fahrenheita w Gdańsku. 

WYDARZENIE STACJONARNE

Zwieńczeniem “Dziękuję Ci, Ciało” było zorganizowane przez nas 27 maja wydarzenie na Wydziale Nauk Społecznych UG, podczas którego mieliśmy_ałyśmy szansę porozmawiać na żywo o ciele i jego różnorodnych aspektach. Rozpoczęliśmy_łyśmy od podsumowania dotychczasowych efektów kampanii, a następnie wysłuchaliśmy_łyśmy wykładu poprowadzonego przez przedstawicielki Gdańskiego Centrum Równego Traktowania: Aleksandrę Hallmann oraz Mariannę Palider. Tematem prowadzonej przez nie prelekcji było postrzeganie ciała w kontekście dyskryminacji. Uczestnicy_czki zapoznali_ły się także bliżej z misją GCRT i zasięgiem jego oddziaływania w Gdańsku oraz w całym województwie pomorskim.

Wydarzenie objęło także dwa warsztaty. Pierwszy z nich był autorską inicjatywą członków_kiń naszego projektu, a w jego trakcie uczestnicy_czki mieli_ły okazję poznać kilka praktycznych sposobów na docenianie swojego ciała. Zachęcaliśmy_łyśmy do większej wyrozumiałości względem ciała i do postrzegania go jak przyjaciela. Drugi warsztat został poprowadzony przez Bartosza Karcza, psychologa z uczelni SWPS w Sopocie. Przedstawił on podstawowe techniki mindfulness, dzięki którym osoby zgromadzone na warsztacie mogły lepiej wsłuchać się w swoje ciało.

Przez całe wydarzenie czas umilał nam słodki poczęstunek oraz ciepłe i zimne napoje! Ponadto, uczestnicy_czki wydarzenia mogli_ły dokładniej zapoznać się z plakatami kampanii, a także zaopatrzyć się w naklejkę i ulotkę z ćwiczeniami pomagającymi docenić swoje ciało ze względu na jego funkcjonalność.

TO NIE KONIEC!

Koniec kampanii nie oznacza końca naszego przekazu! Ciało jest integralną częścią życia, dlatego zachęcamy do dalszego podtrzymywania życzliwej relacji z Ciałem. Poznawajcie je, dbajcie o nie i choćby od czasu do czasu – dziękujcie mu za to, że jest i pozwala Wam doświadczać życia ♥

Posted on

„Dziękuję Ci, Ciało” – Twoja relacja z ciałem

ELASTYCZNE MYŚLENIE

Elastyczne myślenie sprzyja tolerancji dla odmienności i różnorodności. Pewne skojarzenia mogą nas śmieszyć, krępować, ograniczać, np. przy nazywaniu niektórych części ciała. Inne mogą budzić przyjemne, pozytywne odczucia. Może to wynikać z własnych doświadczeń lub uwarunkowań kulturowych i rodzinnych. Zastanów się, jak takie sieci skojarzeń wpływają na Twoje codzienne funkcjonowanie i prowadzenie rozmów o Ciele.

POTRZEBY

Reagowanie w porę na sygnały płynące z Ciała może pomóc Ci zadbać o swój dobrostan i ograniczyć frustrację. Wsłuchaj się w swoje Ciało i w swój umysł (pomoże Ci w tym mindfulness!). Bierz pod uwagę, że istnieje wiele sposobów, aby zaspokoić jedną potrzebę – drugiej osobie może pomóc coś innego niż coś, co pomaga Tobie (i odwrotnie).

RÓŻNRODNOŚĆ

Zauważ, że każdy człowiek jest inny, ma inne Ciało i mierzy się z innymi wyzwaniami. Ponieważ nigdy nie znasz całej historii drugiej osoby, zakładanie szczęścia, sukcesów, a nawet stanu zdrowia po samym wyglądzie może minąć się z rzeczywistością. Pamiętaj, że nie jest sam_a na drodze do akceptacji swojego Ciała.

WYROZUMIAŁOŚĆ

Czy zgodzisz się ze stwierdzeniem, że łatwo jest się irytować na coś, czego się nie rozumie? Pamiętaj, że Ciało nie robi Ci na złość, a fizjologiczne procesy da się uzasadnić, zracjonalizować. Nie musisz darzyć sympatią każdej zmiany na swojej skórze i każdej wydzieliny, ale zanim zdążysz się zdenerwować, zatrzymaj się na moment i zastanów – dlaczego Ciało to robi? Co ma na celu?

PRZYJAŹŃ

Za co cenisz innych ludzi? Na co zwracasz większą uwagę, oceniając, z kim lubisz spędzać czas? Prawdopodobnie na to, jak ktoś się zachowuje, jaki jest z charakteru, jakie wyznaje się wartości? Nie tylko Ty tak do tego podchodzisz! Staraj się więc unikać komentowania cudzego wyglądu, a jeżeli chcesz kogoś skomplementować (lub skrytykować) spróbuj skupić się na elementach, na które osoba ma realny wpływ (i może je ewentualnie poprawić w kilka minut). Swoje Ciało traktuj podobnie – jak dobrego przyjaciela, z którym spędzasz cały czas.

WDZIĘCZNOŚĆ 

Zauważ, że każdego dnia korzystasz ze swojego Ciała i bez niego dzisiejsze aktywności by się nie odbyły. Żadne Ciało nie potrafi wszystkiego, ale każde Ciało potrafi coś (co czasem bierzemy za oczywistość). Spróbuj wyróżnić każdego dnia inną czynność, inny powód, dla którego możesz podziękować swojemu Ciału. To nie musi być wdzięczność za przebiegnięcie maratonu – na codzienność składają się przecież drobiazgi!

DZIAŁANIA SPOŁECZNE

Angażuj się w grupowe aktywności, które mają na celu rozpowszechnianie tematu cielesności i ciałoneutralności. Możesz być odbiorcą_czynią lub aktywnym_ą uczestnikiem_czką. Osłuchaj się ze swobodnymi, wspierającymi rozmowami na temat Ciała; zauważ, jak różnorodne jest nazewnictwo części ciała i zastanów, z jakimi określeniami jest Ci najbardziej komfortowo, a z jakimi nie (dlaczego?). Obserwuj, jak mówisz o Ciele, jak robią to różne grupy (np. Twoja rodzina, znajomi_e, lekarze_rki, profile takie jak Ars Amandi). Jakie różnice widzisz?

PROFILAKTYKA

Ograniczaj niezdrowe nawyki i badaj swój organizm – to szansa na zapobieganie, szybkie diagnozowanie i leczenie na wczesnym stadium. Reagowanie na aktualne sygnały Ciała to jedno, ale wyprzedzanie objawów to drugie! Nie obwiniaj się jednak, jeżeli coś przeoczył_ś albo jeżeli pewne nawyki trudno było Ci zmienić. Nie wszystko da się przewidzieć i nie na wszystko ma się w danej chwili zasoby. Skup się na teraźniejszości i przyszłości – każdy dzień jest dobry, aby wprowadzić pewne zmiany w swoje życie.

LIST DO CIAŁA & LIST OD CIAŁA

Spróbuj ubrać w słowa towarzyszące Ci emocje i oczekiwania względem Ciała. Zacznij od „Drogie Ciało”. Napisz, za co dziękujesz swojemu Ciału, czego na co dzień nie zauważasz albo nie rozumiesz. Jeżeli czujesz do swojego Ciała żal, złość – uwzględnij to, ale nie zatrzymuj się na negatywach. Pisz jak do dobrego przyjaciela, który nie jest idealny, ale zawsze jest przy Tobie. Relacja z przyjacielem powinna być wzajemna, dlatego staraj się podtrzymywać relację z Ciałem. Zapytaj, czego ono potrzebuje – może więcej uwagi, czułości? Więcej zorganizowania i specjalistycznej pomocy?

Możesz spróbować napisać też list OD Ciała. Co chciałoby Ci przekazać? Za co podziękować, o co poprosić?

Posted on

„Dziękuję Ci, Ciało” – przebieg wydarzenia

W zeszłym tygodniu mieliśmy_ałyśmy przyjemność zorganizowania otwartego wydarzenia stacjonarnego na UG, które było zwieńczeniem naszej kampanii społecznej „Dziękuję Ci, Ciało”.  Jego celem były rozmowy na żywo o ciele i jego różnorodnych aspektach.

Rozpoczęliśmy_łyśmy od podsumowania dotychczasowych efektów kampanii, a następnie wysłuchaliśmy_łyśmy wykładu poprowadzonego przez przedstawicielki Gdańskiego Centrum Równego Traktowania: Aleksandrę Hallmann oraz Mariannę Palider. Tematem prowadzonej przez nie prelekcji było postrzeganie ciała w kontekście dyskryminacji. Uczestnicy_czki zapoznali_ły się także bliżej z misją GCRT oraz zasięgiem jego oddziaływania w Gdańsku oraz w całym województwie Pomorskim. 

Wydarzenie objęło także dwa warsztaty. Pierwszy z nich był autorską inicjatywą członków_kiń naszego projektu, a w jego trakcie uczestnicy_czki mieli_ły okazję poznać kilka praktycznych sposobów na docenianie swojego ciała. Drugi został poprowadzony przez mgr Bartosza Karcza, pracownika uczelni SWPS w Sopocie. Przedstawił on podstawowe techniki mindfulness, dzięki którym osoby zgromadzone na warsztacie mogły lepiej wsłuchać się w swoje ciało.

Przez całe wydarzenie czas umilał nam słodki poczęstunek oraz ciepłe i zimne napoje! Ponadto, uczestnicy_czki wydarzenia mogli_ły się dokładniej zapoznać z plakatami kampanii, a także zaopatrzyć się w naklejkę i ulotkę z ćwiczeniami pomagającymi docenić swoje ciało ze względu na jego funkcjonalność.

Posted on

„Dziękuję Ci, Ciało” – mapa zasięgu kampanii

W tym wpisie publikujemy mapę, która obrazuje rozmieszczenie naszych plakatów i animacji stworzonych w ramach kampanii społecznej „Dziękuję Ci, Ciało”! Poniżej zamieszczamy również link do zbioru naszych projektów, które obecne są w przestrzeniach publicznych miasta Gdańsk.

Interaktywną mapę znajdziecie tutaj:

Jak widać, nasze plakaty i animacje można znaleźć w wielu miejscach w Gdańsku. Są to między innymi: uczelnie wyższe, szkoły i przedszkola, przychodnie, kluby fitness, restauracje, kawiarnie, bary, przystanki autobusowe, tablice ogłoszeniowe… i nie tylko!

Tutaj znajdziecie projekty, które będą obecne na ulicach miasta przez cały miesiąc: grafiki i animacje.

Zachęcamy do samodzielnego poszukiwania naszych plakatów i animacji w Gdańsku przez cały maj 2024!

Posted on

„Dziękuję Ci, Ciało” – wydarzenie stacjonarne na UG

Serdecznie zapraszamy wszystkie zainteresowane osoby na wydarzenie stacjonarne organizowane w ramach kampanii społecznej „Dziękuję Ci, Ciało”.

KRÓTKIE WYKŁADY I WARSZTATY

Uczestnicząc w wydarzeniu, będzie można wziąć udział w krótkich wykładach odnoszących się do obrazu i postrzegania ciała na co dzień, ale również w sytuacji dyskryminacji. Tego samego dnia będzie można uczestniczyć w warsztatach* dotyczących mindfulness i doceniania ciała w praktyce.

NAJWAŻNIEJSZE INFORMACJE

📆 data: 27.05.2024, poniedziałek
⏱️ czas: 14:00 – 18:00
📍 miejsce: aula S203 i sala C107 na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego
💡 poruszane tematy: obraz i postrzeganie ciała, dyskryminacja, mindfulness, wdzięczność i docenianie ciała w praktyce
🗣️ organizatorzy_rki: Naukowe Koło Seksuologii Ars Amandi UG oraz Koło Naukowe Grafiki Komputerowej Vertex PG
❗ ważne: wydarzenie jest otwarte, ale na warsztaty obowiązują zapisy!

HARMONOGRAM

  • 14:00-14:30, aula S203 – rozpoczęcie wydarzenia: rozmowy o przekazie kampanii i obrazie ciała
  • 14:30-15:30, aula S203 – prelekcje o postrzeganiu ciała w sytuacji doświadczania dyskryminacji
  • 15:30-16:30, sala C107 – docenianie ciała w praktyce, WARSZTAT
  • 16:30-17:30, sala C107 – mindfulness, WARSZTAT
  • 17:30-18:00, sala C107 – zakończenie wydarzenia, rozmowy z Ars Amandi

ZAPISY

Wydarzenie jest darmowe i otwarte dla każdej osoby. Prelekcje nie wymagają wcześniejszych zapisów.

*Na warsztaty obowiązują zapisy ze względu na ograniczoną liczbę miejsc – decyduje kolejność zgłoszeń poprzez ten formularz zgłoszeniowy DCC.

DO ZOBACZENIA!

Zapraszamy też do śledzenia bieżących informacji o wydarzeniu na platformie Facebook: link do wydarzenia na FB.

Posted on

„Dziękuję Ci, Ciało” – znaczenie mindfulness w docenianiu ciała

Drugi post edukacyjny z serii „Dziękuję Ci, Ciało” dotyczy mindfulness. Ale jak uważność właściwie łączy się z docenianiem własnego ciała?

DEFINICJA

Mindfulness to inaczej uważność. Może to być praktyka zarówno w formie medytacji, jak i nawyku podczas codziennych czynności. Polega ona na integracji ciała z umysłem. W praktyce jest to przyciąganie uwagi do tego, czego doświadcza się w bieżącym momencie z zachowaniem postawy otwarcia, czyli bez rozpatrywania tego, co czujemy, jako dobre lub złe. Przedmiotem naszego skupienia mogą być myśli, doznania z ciała i zmysłów, emocje lub obserwacja otoczenia.

REGULARNOŚĆ 

Praktyka mindfulness to długotrwały proces. Aby odczuć jej pozytywny wpływ, trzeba praktykować regularnie. Dobra wiadomość jest taka, że wystarczy nawet 5 minut dziennie! Jeśli nie masz czasu, możesz uprawiać mindfulness podczas zwykłych aktywności, np. gdy pijesz herbatę, możesz poczuć jej smak, temperaturę, konsystencję i zapach. Po prostu zauważ rzeczy takie, jakimi są.

Nie zrażaj się jednak, jeśli nie czujesz się na siłach, aby danego dnia wykonać praktykę. Daj sobie czas na wdrożenie się.

ZACZNIJ OD MAŁYCH KROKÓW

Na początku możesz usiąść na krześle ze stopami na podłodze i z plecami podpartymi o poduszkę lub położyć się na łóżku – ostatecznie to Ty wybierasz, co jest dla Ciebie najlepsze!

Najpierw możesz skupić się na swoim swobodnym oddechu. Następnie zacząć kontrolować długość wdechów i wydechów. Skup się na poszczególnych częściach swojego ciała. Zauważ, czy są one napięte czy rozluźnione. Zamiast na ciele, możesz skupić się też na swoim otoczeniu. Wsłuchaj się w dźwięki lub poczuj temperaturę miejsca, w którym jesteś.

CODZIENNE AKTYWNOŚCI

  • Gdy gdzieś idziesz, możesz zwrócić uwagę na naturę: szum wiatru, kolor liści, pogodę. Szukaj detali, na które zwykle nie patrzysz.
  • W poczekalni możesz skupić się na rozluźnieniu swojego ciała i wsłuchiwaniu się w jego aktualne potrzeby. Może potrzebujesz rozprostować nogi i przejść się po korytarzu? A może jesteś głodny lub chcesz zrelaksować oczy i spojrzeć na coś w oddali? Postaraj się zadbać o swój dobrostan, zanim fizyczny dyskomfort stanie się uciążliwy.
  • Podczas rozmowy możesz skupić się na jej treści, postarać się wyciągnąć jak najwięcej z prowadzonej konwersacji, nie zastanawiając się, co odpowiedzieć. Słuchaj aktywnie i wczuj się w chwilę!

ŻYCIE SEKSUALNE

Podczas aktywności seksualnej bardzo ważne jest, aby skupić się na swoich odczuciach. Dekoncentrujące, negatywne myśli o tym, jak wyglądamy czy jak sprawni w tej sferze jesteśmy, są czymś, co może ograniczać swobodę i odbierać satysfakcję.

Mindfulness pozwala odejść od ciągłego skupiania się na osiągnięciu orgazmu i wskazuje na wachlarz innych doznań: wrażeń zmysłowych, emocji, cech otoczenia. Według badań praktykowanie uważności ma korzystny wpływ na dysfunkcje seksualne (badano głównie kobiety). Dzięki mindfulness można stać się bardziej świadomym swojego ciała i oznak podniecenia. Skutkuje to większym zadowoleniem z życia seksualnego.

CECHY MINDFULNESS

Praktyka mindfulness może zapewnić wiele korzyści. Najbardziej znane z nich to: lepsze radzenie sobie ze stresem i niepokojem, budowanie empatii, relaksacja i wyciszenie, większa świadomość swoich uczuć i ciała.

Mindfulness to nie relaksacja. Oczywiście, efektem praktyki może być zrelaksowanie, jednak możemy mieć także zupełnie inne odczucia, takie jak frustracja czy nuda. Jest to naturalna część procesu. 

Uważność raz może zdawać się łatwa, a raz trudna i wymagająca. We współczesnym świecie istnieje wiele dystraktorów, które mogą skutecznie odwracać naszą uwagę od bycia tu i teraz. Na tym polega praktyka, aby dekoncentrację też zauważać.

Uważność wcale nie polega na niemyśleniu. Jej celem jest skupienie się na pojedynczych doznaniach, dopuszczenie do siebie emocji i doświadczanie życia z jego szczegółami. Nie można tego osiągnąć bez pewnej formy refleksji. Wobec tego nie powinniśmy na siłę pozbywać się myśli (w praktyce jest to niemal niemożliwe do wykonania). Jeśli zauważymy, że jesteśmy zdekoncentrowani, wystarczy spokojnie wrócić do tego, na czym chcieliśmy się skupić. Nie ma żadnego limitu, który miałby określać, ile razy możemy się zdekoncentrować. Mindfulness to nie zawody.

Wszystkie wpisy dotyczące naszej kampanii znajdziecie tutaj: wszystko o DCC.

Continue reading „„Dziękuję Ci, Ciało” – znaczenie mindfulness w docenianiu ciała”