„Nowe wychowanie seksualne”, Agnieszka Stein – recenzja koła seksuologii

“Nowe wychowanie seksualne” to książka napisana przez Agnieszkę Stein, czyli znaną oraz cenioną polską psycholożkę dziecięcą oraz współzałożycielkę ośrodka wsparcia i rozwoju “Bliskie miejsce”. Omawiana pozycja liczy sobie około 400 stron, a w 2024 roku pojawiło się jej nowe, uaktualnione wydanie nakładem Wydawnictwa Mamania. Książka kierowana jest głównie do rodziców, ale mimo tego, poradnik ten wartościowy jest również dla pozostałych odbiorców_czyń.

“Nowe wychowanie seksualne” porusza tematy rozwoju seksualnego i oferuje świeże podejście do edukacji dzieci i młodzieży w tym zakresie. Seksualność jawi się jako integralna część ludzkiego życia – ukazana jest holistycznie, wielowymiarowo i pozytywnie. Ponadto, autorka czerpie z idei rodzicielstwa bliskości, teorii więzi czy porozumienia bez przemocy, kładąc nacisk na relacje oparte na szacunku i poczuciu bezpieczeństwa. Pozycja powstała z myślą o poszanowaniu dziecięcej intymności i wspieraniu harmonijnego rozwoju na każdym jego etapie, dlatego opiera się na najnowszych doniesieniach naukowych i aktualnej wiedzy.

Stein omawia szeroką gamę aspektów rozwoju dziecka, które pogrupowane są w tematyczne rozdziały. Zaczyna oczywiście od definicji seksualności, ale porusza także tematy dotyczące poczucia własnej wartości, zdrowia i higieny, ciała i dojrzewania, płciowości oraz stereotypów. W książce znajdziemy również informacje dotyczące budowania zdrowych relacji, bliskości, asertywności oraz gotowości na seks. Autorka nie pomija także kwestii języka – omawia trudności związane z polskim słownictwem, kwestie wulgaryzmów i przekleństw oraz znaczenie rozmów z dziećmi na tematy związane z seksualnością. Nie boi się podjąć trudnych tematów, związanych z bezpieczeństwem, naruszaniem granic i przemocą w różnych kontekstach i środowiskach.

ZALETY

Książka traktuje dziecko jako podmiot, a nie przedmiot i podkreśla wagę takich elementów jak budowanie jego poczucia wartości, poszanowanie jego granic czy odrzucenie stosowania wobec niego metody przymusu, co niestety nadal jest niepokojąco rzadkim podejściem. Jej całość oparta jest na idei budowania relacji z dzieckiem jako pełnowartościowym człowiekiem i w oparciu o zaufanie, otwartość oraz komunikację. Uczy, jak odejść od skupiania się na samym zachowaniu i oceniania go, na rzecz analizy tego, co ono nam komunikuje i jakie ma znaczenie dla relacji.

Autorka zachęca również, aby w swoim dążeniu do budowania zdrowej relacji z dzieckiem „zacząć od siebie”. Z tego powodu wielokrotnie daje czytelnikom_czkom przestrzeń na refleksję i przemyślenie wielu zagadnień – pozwala odwołać się do wspomnień i odczuć, które ukształtowały nas oraz nasze postrzeganie seksualności, obala mity i stereotypy wpajane nam przez społeczeństwo oraz uczy, jak radzić sobie z własnymi ograniczeniami i wstydem. W ten sposób lektura staje się nie tylko narzędziem pozwalającym na lepsze zrozumienie dzieci, ale i siebie.

Ponadto, w książce znajdziemy praktyczne wskazówki do prowadzenia rozmów oraz jasne odpowiedzi na wiele nurtujących pytań, co pomaga rozwiać wątpliwości, które często budzą lęk, wstyd lub niepewność. Autorka z dużą wrażliwością i zrozumieniem mierzy się z tematami uznawanymi za trudne lub kontrowersyjne, pokazując, że można o nich mówić z szacunkiem, prostotą i w zgodzie z wiekiem dziecka. Poradnik ten daje dorosłym narzędzia, język i pewność, że nie muszą znać wszystkich odpowiedzi – wystarczy, że będą gotowi słuchać, rozmawiać i być blisko.

Dodatkowym atutem, który zasługuje na szczególną uwagę, są listy innych wartościowych źródeł zamieszczone na końcu każdego rozdziału. W sekcjach „Warto przeczytać i obejrzeć” autorka dzieli się starannie dobranymi materiałami (książkami, filmami, artykułami), które pogłębiają omawiane tematy. Co ważne, rekomendacje są uporządkowane według grup: „dla rodziców”, „dla wszystkich dorosłych”, „dla dzieci i młodzieży”, co ułatwia znalezienie treści dopasowanych do swoich potrzeb i do etapu rozwojowego dziecka. Wszystko to sprawia, że książka staje się nie tylko źródłem wiedzy, ale także inspirującym przewodnikiem do dalszego odkrywania i rozmów.

KRYTYKA

Najczęściej spotykaną krytyką książki Stein jest ta odnosząca się do jej długości i stylu pisarskiego. Autorce zarzuca się “filozofowanie”, zbytnie rozwlekanie tematów oraz przeintelektualizowanie. Naszym zdaniem, biorąc pod uwagę powagę i znaczenie tematu książki, jej długość jest adekwatna, a szczegółowe poruszenie (zniuansowanych i wrażliwych przecież!) zagadnień potrzebne. Ilość treści i głębokie refleksje pisarki rzeczywiście mogą sprawiać, że dla wielu osób może to nie być “lektura na jeden wieczór”. Samo w sobie nie jest to rzeczą negatywną, choć niestety może zniechęcić część czytelników_czek. Mimo wszystko, w naszej ocenie, poświęcony jej czas jest tego warty. Szczególny problem zrozumieniu części zawartości może pojawić się jednak w przypadku czytania książki przez np. nastolatka_ę, co również proponuje autorka.

“Nowe wychowanie seksualne” może również okazać się niewystarczającą lekturą dla specjalistów_ek w temacie np. psychologii, seksuologii czy edukacji seksualnej, gdyż jest to książka przeznaczona raczej dla osób słabiej zaznajomionych z zagadnieniami, które porusza (np. rodzice czy nauczyciele_ki), a więc tłumacząca je wszystkie od podstaw. Nie jest to jednak zasada, szczególnie, że książkę tę można potraktować jako wzór tego, jak rozmawiać o seksualności dzieci (czy seksualności w ogóle) z osobami, z którymi pracujemy. Jest to również pozycja, która zbiera w jedno miejsce wiele ważnych tematów, dlatego może okazać się dobrym podsumowaniem posiadanej już wiedzy.

PODSUMOWANIE

„Nowe wychowanie seksualne” Agnieszki Stein to empatyczny i oparty na aktualnej wiedzy poradnik dla osób, które chcą wspierać dzieci i młodzież w rozwoju seksualnym w sposób świadomy, pełen szacunku i zrozumienia. Autorka przedstawia seksualność jako naturalną, integralną część życia człowieka i zachęca do rozmów, które budują relację opartą na zaufaniu, akceptacji i bliskości. Książka porusza szeroki zakres tematów, oferując przy tym konkretne narzędzia komunikacyjne, rekomendacje poszerzające treści oraz przestrzeń do refleksji nad własnymi przekonaniami i doświadczeniami. Choć jej styl może wydać się czasami rozwlekły, a poziom niewystarczający dla specjalistów_ek, ale miejscami zbyt trudny dla osób nastoletnich, jest to cenna pozycja, która inspiruje do pogłębiania własnej świadomości oraz do uważnego towarzyszenia dziecku w jego rozwoju.

Recenzja została przygotowana przez: Magdalenę Dalmatę i Natalię Tecmer.

Książkę można kupić tutaj„Nowe wychowanie seksualne” Agnieszka Stein.

„My, trans”, Piotr Jacoń – recenzja koła seksuologii

Reportaż “My, trans” Piotra Jaconia ukazał się pierwszy raz w 2021 roku nakładem wydawnictwa RM. W 2024 na rynku pojawiło się nowe, poprawione wydanie, w którym autor odnosi się do kilku kwestii, które przez lata uległy zmianie lub wymagają doprecyzowania. Książka liczy 288 stron.   

Piotr Jacoń to polski dziennikarz i prezenter związany ze stacją TVN24. Twórca m.in. reportażu telewizyjnego o rodzicach osób transpłciowych “Wszystko o moim dziecku” oraz cyklu rozmów “Bez polityki”. W 2024 roku ukazała się jego najnowsza książka “Wiktoria. Transpłciowość to nie wszystko”, w której oprócz sytuacji osób transpłciowych w Polsce porusza osobistą historię własnej rodziny – jest ojcem transpłciowej Wiktorii. 

W reportażu “My trans” Piotr Jacoń skupia się na relacjach pomiędzy osobami transpłciowymi a ich rodzinami. W serii wywiadów oddaje głos nastolatkom, dzieciom, rodzicom, samemu odsuwając się od narracji. Pozwala im opowiedzieć swoją historię, z niezwykłą wrażliwością i wyczuciem, pytając o proces coming-outu, procedurę korekty płci, zmianę dokumentów, trudne momenty oraz codzienne przejawy dyskryminacji, które w polskiej rzeczywistości towarzyszą im na każdym kroku.

W rozmowach przewija się temat przyznania prawa do przeżywania trudnych emocji, stresu i cierpienia również rodzicom i najbliższym osób transpłciowych, dla których cały proces też jest niezwykle trudny.

„Myślę, że trzeba dać rodzicom prawo do symbolicznej żałoby za tym dzieckiem, którego już w pewnym sensie nie ma. Bo rodzice też przechodzą przez proces tranzycji. Tylko bez hormonów. Bez wspomagania.” – fragment wywiadu z Mają Heban, transaktywistką.

Przede wszystkim, warto docenić różnorodność głosów, jaka pojawia się w tym reportażu, umożliwiając osobom czytającym skonfrontowanie swoich przekonań z naprawdę skrajnymi punktami widzenia ludzi w różnych sytuacjach życiowych.

Jacoń zaprasza do rozmowy zarówno osoby nastoletnie, ich rodziców, jak i np. matkę pięciolatka, który zapytał ją, czemu nie urodziła go dziewczynką, a lekarze twierdzą, że na jakiekolwiek wiążące diagnozy jest za wcześnie; mężczyznę, który tranzycję przeszedł w latach 90. w zupełnie innych realiach niż obecnie; psycholożkę, adwokatkę, aktywistki, moderatorkę forum internetowego dla rodziców osób transpłciowych czy nawet księdza.

Ta różnorodność rozmówców_czyń Jaconia pozwala pokazać, że żadna z tych sytuacji nie jest jednowymiarowa, a każdej osobie transpłciowej należy się akceptacja i wsparcie.

Istotna część reportażu zostaje poświęcona polskiej sytuacji politycznej i temu, jak w realiach naszego kraju przebiega proces korekty płci, z jakimi trudnościami muszą mierzyć się osoby transpłciowe każdego dnia z powodu braku odpowiednich rozwiązań systemowych. 

Pojawia się dyskusja na temat ustawy o uzgodnieniu płci, odwołania do porównywania społeczności LGBTQ+ do ideologii czy zarazy oraz wywiad z byłą posłanką Anną Grodzką. Ta część wywołuje dużo emocji, frustracji i nie zachowuje obiektywizmu, jednak ciężko go wymagać od formy wywiadów z żywymi, zmęczonymi sytuacją ludźmi.

W reportażu brakuje bardziej szczegółowego wytłumaczenia, jak dokładnie przebiega proces korekty płci w Polsce. Wielokrotnie padają nazwy poszczególnych kroków (“jedynka”, czy konkretne hormony), pojawia się nawet wywiad z psycholożką pracującą z osobami transpłciowymi czy przypisy doprecyzowujące pewne kwestie, jednak ta pozycja może nie być odpowiednia dla osoby, która poszukuje podstawowej wiedzy w temacie transpłciowości.

Książka “My trans” na pewno nie stanowi kompendium wiedzy na temat transpłciowości, a jest raczej (co sam autor podkreśla we wstępie) wprowadzeniem do rozmowy nie tylko o transpłciowości, ale też o miłości, relacjach i wsparciu. Może uwrażliwić i nadać osobom transpłciowym konkretne imiona, twarze i historie. 

Ta książka jest o ludziach, którzy szukają siebie i czasem błądzą. Jest o państwie, które w niczym nam – osobom trans i ich rodzinom – nie pomaga, ale za to systemowo nas upokarza. Jest wreszcie o Kościele, który – czy tego chcemy, czy nie – jest w Polsce instytucją ważną, aspirującą do wyższych celów, celowo jednak lub z bezmyślności poniżającą wiernych ukrytych za skrótem LGBTQ+.”

Recenzja została przygotowana przez: Barbarę Ottę i Ewę Żebryk.

Książkę można kupić tutaj„My, Trans”, Piotr Jacoń.

„Let’s talk about it”, Erika Moen & Matthew Nolan – recenzja koła seksuologii

„Let’s Talk About It” to komiks stworzony przez małżeństwo – Erikę Moen i Matthew Nolana. Poradnik liczy sobie około 230 stron i skierowany jest do nastolatków_ek w wieku 15+, choć autorzy dedykują go wszystkim potrzebującym – bez względu na wiek.

Polska wersja książki została wydana w 2022 roku przez wydawnictwo Jaguar, a jej pojawienie się w sklepach wywołało niemałą kontrowersję. O komiksie zrobiło się głośno i w tym roku ze względu na jego sprzedaż w popularnej sieci supermarketów. Jednak czy słusznie?

Autorzy komiksu stworzyli go z zamiarem przekazania wiedzy z zakresu edukacji seksualnej w łatwej i przystępnej formie, która wpasuje się w gusta nastolatków_ek. Naszym zdaniem bez wątpienia się to udało. Język używany w „Let’s Talk About It” dostosowany jest do wieku głównej grupy docelowej – nie zalewa trudnymi terminami i tłumaczy zagadnienia w prostych słowach. Format opowieści wizualnej sprawia, że treść jest o wiele łatwiej i szybciej przyswajalna niż w wielu innych dziełach o podobnej tematyce i nie ma to miejsca kosztem okrojenia zawartości.

A co z samą treścią? Czy faktycznie jest to książka pornograficzna” jak to można przeczytać na niektórych portalach?

Komiks przeprowadza nas przez całą listę tematów związanych z seksualnością i odhacza prawie wszystko, o czym powinna wiedzieć w tej kwestii dorastająca osoba. Omówione zostały zarówno zagadnienia anatomiczne, jak i emocjonalny wymiar seksualności – nawet więcej czasu poświęcono na to drugie.

Książka porusza m.in. takie tematy jak: anatomia, obraz ciała, seks, świadoma zgoda, orgazm, masturbacja, tożsamość, orientacja, płeć, antykoncepcja, związki (wiele rodzajów), pornografia, fantazje, seksting, bezpieczeństwo, relacje przemocowe, szukanie wsparcia, emocje.

Komiks stara się nie podchodzić do żadnego podjętego tematu „po łebkach” i tłumaczy każdy w sposób kompleksowy, kompetentny i niestygmatyzujący za pomocą przejrzystych ilustracji i infografik. Nie oznacza to oczywiście, że niektórych kwestii nie dałoby się pogłębić – sami autorzy w prologu mówią, że cały czas przychodziły im do głowy nowe wątki do poruszenia czy poszerzenia. Wiedząc jednak, że kierują książkę do konkretnej grupy, nie chcieli przeładować jej materiałem, bo wtedy “nikt” by po nią nie sięgnął. Osobiście uważamy, że treści są w sam raz na początek lub dla odświeżenia wiedzy. Ponadto, komiks może być ciekawy nawet dla starszych osób – grafiki są interesujące, a tematy nie nudzą. Rzetelne i szczegółowe podejście do przedstawianych zagadnień odpowiada na wiele konkretnych pytań, na które młodzież i dorośli często nie znajdują zadowalającej i wystarczającej odpowiedzi.

W samym temacie stosunku seksualnego możemy przeczytać o wszystkim: od zamiaru, propozycji seksu, zgody i przygotowania do niego, przez jego mechanikę i rodzaje, aż po “aftercare”. W żadnej z tych kwestii autorzy nie zapominają o aspekcie relacyjnym, komunikacyjnym i emocjonalnym. Również w wątku związków możemy przeczytać zarówno o ich rodzajach, wchodzeniu w nie, jak i odrzuceniu, zazdrości, poczuciu winy, roli przyjaźni i o wielu innych ich stronach.

Jednym z największych plusów „Let’s Talk About It” jest inkluzywność tej pozycji. Bohaterowie_rki komiksu reprezentują całe spektrum sylwetek, kolorów skóry, tożsamości, orientacji, płci, ekspresji i poziomu sprawności. Przy tym wszystkie postacie traktowane są przez autorów neutralnie – po prostu jako ludzie, których cechy wpływają na ich doświadczenia, ale ich nie definiują. Takie podejście słusznie maluje seksualność, seks i związki jako coś, co nie jest udziałem tylko jednego konkretnego rodzaju człowieka należącego do społecznej większości. Czytając ten komiks nikt nie powinien czuć się wykluczony.

Również w kwestii genitaliów i piersi możemy dostrzec w książce szeroką różnorodność. Nie pominięto też anatomii osób transpłciowych. Zobaczymy ilustracje rozmaitych części ciała, które na poszczególnych obrazkach będą np.:
-bardziej proste/bardziej krzywe,
-mniejsze/większe lub dłuższe/krótsze,
-bardziej sterczące/bardziej obwisłe,
-bardziej okrągłe/bardziej stożkowate,
-bardziej owłosione/bardziej gładkie,
-bardziej lub mniej symetryczne.
Ukazanie całej gamy miejsc intymnych pomaga utożsamić swój wygląd z którąś z grafik. Komiks stara się obalić istniejące kanony piękna i zachęca do akceptacji tego, że wszyscy się od siebie różnimy.

Czy książka ma jakieś minusy?

Temat, który nie został poruszony w komiksie, a jest bardzo ważny dla wszystkich osób to higiena – w szczególności narządów płciowych, ale generalnie całego ciała, zwłaszcza w czasie zmian okresu dojrzewania. Byłoby miło znaleźć w takim kompendium wiedzy informacje również o samobadaniu piersi czy genitaliów. Samodzielne zauważanie pierwszych objawów czy zmian w naszym ciele jest bardzo istotne dla naszego ogólnego zdrowia! Brak tych informacji nie odbiera książce jej edukacyjnego i rzetelnego charakteru, a kwestie, o których wspominamy znajdziecie w naszych darmowych broszurkach edukacyjnych!

Co poza komiksem w formie papierowej?

Na końcu poradnika stworzono krótką sekcję dodatkową, gdzie znajdziemy polecane dzieła literackie i strony internetowe, z których można skorzystać, chcąc dowiedzieć się więcej.

Ponadto, autorzy książki prowadzą własną stronę internetową z komiksami o nazwie „Oh Joy Sex Toy” dla pełnoletnich użytkowników_czek. Poświęcono ją pozytywnej seksualności w każdym wydaniu. Można tam znaleźć recenzje zabawek erotycznych, osobiste wyznania, fikcyjne historyjki erotyczne, jak i właśnie edukację seksualną. Jest to dobra opcja dla dorosłych chcących zgłębić wiedzę o seksie, do których przemawia komiksowa forma przekazu. Nie ma chyba tematu, którego tam nie znajdziecie!

Recenzja została przygotowana przez: Magdalenę Dalmatę i Natalię Tecmer.

Książkę można kupić tutaj„Let’s talk about it”, Erika Moen & Matthew Nolan.

„Kocha, lubi, zdradza”, Esther Perel – recenzja koła seksuologii

Jako Zarząd Naukowego Koła Seksuologii Ars Amandi podjęłyśmy się zrecenzowania książki Esther Perel “Kocha, lubi, zdradza. Nowe spojrzenie na problem wierności i niewierności w związku” we współpracy barterowej z wydawnictwem Znak Literanova.

Książka ma 400 stron, a w nasze ręce trafiło świeżutkie wydanie z 2024 roku – z ciekawszą od poprzedniej, bardziej graficzną okładką.

Z jednej strony obawiałyśmy się się, że 400 stron poświęconych jednemu tematowi będzie się dłużyć i powtarzać, z drugiej – że związki są tak różne, a przyczyny i skutki zdrad tak skomplikowane, że jedna książka po prostu nie udźwignie złożoności zjawiska. To było więc miłe zaskoczenie! Autorka jest doskonale świadoma, na jak wiele czynników wpływa doświadczenie zdrady – jest to w zasadzie zamach na cały system przekonań, poczucie bezpieczeństwa i stabilności, ale też zaufania do własnej pamięci oraz oczywiście do najbliższych nam osób.

Perel już na początku książki na części pierwsze rozkłada pewne podstawowe pojęcia czy sytuacje, które na pierwszy rzut oka wydają nam się tak oczywiste. Podkreśla, że jej rolą nie jest ocenianie, krytykowanie, demonizowanie osób zdradzających – ma na celu zrozumienie, a przede wszystkim pokazanie nam, czytelnikom_czkom, genezę i skutki zdrady na wszystkich osobach – biorąc tu pod uwagę osobę zdradzoną, osobę zdradzającą oraz osobę, z którą zdradzono.

Zdrady może doświadczyć każdy, bez względu na płeć, orientację psychoseksualną czy długość relacji, dlatego obok związków różno-płciowych, Esther bez zająknięcia bierze pod uwagę związki jednopłciowe, a także poliamoryczne, niemonogamiczne czy otwarte. Związki te również mają wyznaczone granice w sferze emocjonalnej i seksualnej, a choć zasady te często są bardziej liberalne, złamanie ich jak najbardziej może być utożsamiane ze zdradą. Autorka w swojej książce próbuje również obalić mity, takie jak to, że za zdradą kobiecą stoją głównie uczucia, a nie pożądanie.

Perel przedstawia punkty widzenia oraz wartości z różnych zakątków świata, mając świadomość, że niektóre perspektywy mogą docelowych_e odbiorców_czynie zszokować. Autorka nie stawia się w roli „jedynego głosu rozsądku” i „jedynej słusznej ekspertki”. Przytacza zdania i poglądy wielu innych specjalistów_ek, co zdecydowanie poszerza perspektywy. Kieruje spojrzenie na przeszłość (zarówno historyczną, jak i prywatną dla jednostki), teraźniejszość (zmiany technologiczne, a w mikroperspektywie – pierwsza pomoc psychologiczna potrzebna tu i teraz), a także przyszłość (przemiany socjokulturowe; plany jednostki).

Z wielu rozmów jakie przeprowadziła wyłania się oblicze zdrad, o którym standardowo byśmy nie pomyśleli_ały – zdrada jako możliwość odnalezienia w sobie czegoś nowego, rozwoju bądź próby przywrócenia lat nastoletnich – potrzeby zademonstrowania swej wyższości wobec zasad, chęć odczuwania dreszczyku emocji. W tych relacjach nie chodzi o chęć ustatkowania się z kimś innym niż obecna osoba partnerska. Mimo iż jest nam dobrze w obecnym związku, może budzić się nostalgia za częścią życia, której nigdy nie doświadczyliśmy_łyśmy, za niezbadanymi możliwościami. Jest to próba eksploracji alternatywnej ścieżki „osoby, którą mogł_m się stać, a się nigdy nie stał_m”.

Książka ta opowiada historie, które w innych źródłach bywają pomijane. Możemy tu przeczytać chociażby rozdział poświęcony kochankom – których perspektywę oraz doświadczenia zazwyczaj spycha się na boczny plan, na rzecz przyjrzenia się „głównej relacji”. A przecież, jak autorka zauważa – jest to głos niezwykle ważny, przecież bez nich owej zdrady by nie było! Omawiając historie z życia wzięte, opowiedziane z perspektywy „tej drugiej” osoby, daje nam odczuć, że to również jest czująca, kochająca jednostka, która w oczach społeczeństwa najczęściej osądzana jest, zupełnie bez powodu, jedno-znacznie negatywnie.

Podsumowując, książka ta reprezentuje prawdziwie holistyczne podejście do tematu zdrad. Otwiera nas na nowe możliwości interpretacji danych zachowań – nie tylko w czerni i bieli, nie gloryfikując ani nie potępiając niewierności. Czy książka Wam pomoże, jeżeli w Waszym związku doszło do złamania pewnych ustalonych zasad? Nie – od tego jest terapeuta_tka, który_a przyjrzy się Waszej indywidualnej sytuacji, wesprze Was tu i teraz. Książka Esther Perel może jednak pokazać Wam coś ważnego: że nie jesteście w tym sami_e, a ile relacji, tyle prawdopodobnych przyczyn i możliwych rozwiązań.

Recenzje przygotowały: Milena Barna, Magdalena Dalmata, Oliwia Rokicka, Zuzanna Wrońska.

Książkę można kupić tutaj„Kocha, lubi, zdradza”, Esther Perel.

„Wulwa” broszurka edukacyjna

Cześć!

Dziś przychodzimy do Was z pierwszą nową broszurką w tym roku akademickim!  Był już „Penis”, więc teraz czas na „Wulwę”, czyli wszystko, co warto wiedzieć o tym, co związane z narządami płciowymi społecznie uznawanymi za kobiece! W tej publikacji obaliliśmy też kilka mitów dotyczących seksualności, dlatego „Wulwę” zdecydowanie powinien przeczytać każdy!

 

Czego można się dowiedzieć?

  • Jak zbudowany jest układ płciowy osób z wulwą?
  • Czym jest hymen?
  • Czy łechtaczka może mieć erekcję?
  • Czym różni się wagina od wulwy?
  • Jak dbać o srom na co dzień?
  • Czy pochwa “pierdzi”?
  • Czym jest pożądanie responsywne?
  • Jakie są rodzaje orgazmu?
  • Gdzie znajduje się punkt G?
  • Czym jest squirt?
  • Co to pochwica, dyspareunia i wulwodynia?

PDF do pobrania

NaukoweLove 2023

Cześć!

Wielkimi krokami zbliża się bardzo ciekawe wydarzenie walentynkowe, w którym przyszło nam brać udział. Chcielibyśmy serdecznie Was na nie zaprosić i po krótce przedstawić, na czym będzie polegać tam nasza rola. Ogólny opis oraz wszelkie szczegóły związane z przedsięwzięciem znajdziecie klikając w link.

My, jako koło, w ramach tego walentynkowego wydarzenia przygotowaliśmy dla Was stoisko, na którym będziemy poruszać kwestie komunikacji partnerskiej oraz roli dotyku i stref erogennych. Dowiecie się m.in.:
– czym jest i jak wykorzystać porozumienie bez przemocy w praktyce
– jak komunikować swoje potrzeby i uczucia
– czym są języki miłości i jaki jest Wasz
– co zwiastuje początek końca relacji i jak temu zaradzić
– czym są strefy erogenne i gdzie się znajdują
– gdzie i jak dotykać, by było jeszcze przyjemniej.

Liczymy na Waszą obecność!

Poniżej znajdziecie również materiały, których będziemy używać w czasie działania naszego stoiska. Zapraszamy do zapoznania się z nimi i korzystania, jak najczęściej 🙂

Broszura informacyjna

Materiały – dotyk

Materiały – uczucia i potrzeby